آیت‌الله العظمی شیرازی: بنا بر مشهور فقها از شیخ مفید و شیخ طوسی تا به امروز، چیزی به عنوان وطن شرعی وجود ندارد، و در حقیقت، وطن، وطن عرفی است،
نشست علمی روزانه آیت الله العظمی سید صادق حسینی شیرازی، روز دوشنبه شانزدهم صفر سال 1447 برگزار شد، در این نشست هم چون جلسات پیشین ، ایشان به سوال های حاضران در جلسه ، پیرامون مسائل مختلف فقهی پاسخ دادند.
آیت الله العظمی شیرازی در این جلسه ، در پاسخ به سوالی پیرامون تفاوت وطنِ اتّخاذی و وطن شرعی فرمودند : ما در ادله ، وطن اتخاذی نداریم ، فقط در ادله آمده است که انسان مکلف به روزه گرفتن است و اگر مسافر بود ، باید روزه نگیرد ، و برای نماز هم در شرایط عادی ، نماز خود را چهار رکعت و در شرایط سفر ، دو رکعت بخواند.
معظم له با اشاره به برخی از افراد که جهت تحصیل و کار ، برای چند سالی به شهر دیگری نقل مکان می کنند ، فرمودند : این مساله در کتاب جواهر الکلام آمده ، اما مرحوم حاج آقا رضا همدانی به صورت مفصل در کتاب صلوة ذکر کرده اند که اگر مثلا کسی به شهری جهت اقامت چند ماهه رفته ، به او مسافر می گویند ، اما اگر برای اقامت طولانی مدت ، در حد یک یا دو یا چند ساله ، برای خواندن درس یا کار کردن رفته ، دیگر صدق سفر نمی کند ، و به او مسافر نمی گویند ، لذا در چنین شرایطی هم بایستی روزه بگیرد و هم نماز او تمام است.
ایشان در ادامه با تاکید مجدد بر این که وطن شرعی و وطن اتخاذی نداریم ، فرمودند : ملاک در این گونه موارد ، این است که اقامت او ، صدق سفر می کند و یا نمی کند ، لذا اگر در مورد کسی صدق سفر نکرد ، چه در شهری به دنیا آمده باشد و پنجاه سال در آنجا اقامت داشته باشد ، و یا در شهر دیگری قصد اقامت چند ساله دارد ، مشمول حکم مسافر نمی شود.
آیت الله العظمی شیرازی در ادامه فرمودند: بنا بر مشهور فقها از شیخ مفید و شیخ طوسی تا به امروز، چیزی به عنوان وطن شرعی وجود ندارد، و در حقیقت، وطن، وطن عرفی است، یعنی جایی که در آن جا سکونت دارد.
