آیت‌الله‌العظمی شیرازی: غیر از این خلقت، خلقت دیگری معصومین علیهم‌السلام داشته‌اند که در آنجا نور ایشان خلق شده است، و روایات متواتری در این زمینه وجود دارد
نشست علمی روزانه آیت‌الله‌العظمی سید صادق حسینی شیرازی، روز جمعه بیست و چهارم شوال سال ۱۴۴۵ برگزار شد، در این نشست هم‌چون جلسات پیشین، ایشان به سوال‌های حاضران در جلسه، پیرامون مسائل مختلف فقهی پاسخ دادند.
آیت‌الله‌العظمی شیرازی در رابطه با موضوع شرافت زمان فرمودند: زمان به خودی خود دارای شرافت نیست، مگر زمانهایی مانند جمعه و عاشورا که برای آنها فضیلت معین شده، همانند مکان که به خودی خود دارای شرافت نیست.
معظم له در رابطه با زمان خلقت معصومین علیهم‌السلام فرمودند: در روایت آمده که خدای عزوجل، نور ۱۴ معصوم علیهم‌السلام را قبل از زمان و مکان و کهکشان‌ها و قبل از همه چیز خلق کرد.
ایشان در ادامه فرمودند: در زیارت حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها که یکی از ۱۴ معصوم علیهم‌السلام هستند، آمده: «خَلَقَكِ قَبْلَ أَنْ يَخْلُقَكِ»، خدای متعال قبل از آنکه به تو خلقت مادّی دهد تو را به خلقت نوری خلق نمود.
آیت الله‌العظمی‌شیرازی در رابطه با چگونگی خلقت معصومین علیهم‌السلام فرمودند: غیر از این خلقت ، خلقت دیگری ، معصومین علیهم‌السلام داشته‌اند که در آنجا نور ایشان خلق شده است، و روایات متواتری در این زمینه وجود دارد، و عامه و خاصه این روایات را نقل کرده‌اند.
معظم له در رابطه با عصمت ۱۴ معصوم علیهم‌السلام فرمودند: دلایل فراوانی برای عصمت ۱۴ معصوم علیهم‌السلام وجود دارد که از جمله آنها می توان به این فراز از جامعه کبیره اشاره کرد که می فرماید: «عَصَمَكُمُ اللَّهُ مِنَ الزَّلَلِ»، خدای متعال شما معصومین علیهم‌السلام را از لغزش‌ها و فتنه‌ها، محفوظ نگه داشته و شما را عصمت عنایت بخشیده است، که این فراز از جامعه کبیره خطاب به همه‌ی ۱۴ معصوم علیهم‌السلام است، و روایات متواتر و فراوان دیگری مبنی بر عصمت ۱۴ معصوم علیهم‌السلام وجود دارد.
ایشان با اشاره به اینکه امیرالمومنین علیه‌السلام نهایت استفاده از وقت را کردند، در زمانی که قدرت داشتند، فرمودند: قدرت از شرایط عامه است، و آدمی که قدرت ندارد، تکلیف ندارد، لذا امیرالمومنین وقتی دستشان از جمله در زمان پیامبر اکرم باز بود، بیشترین استفاده از وقت خود را کردند، و در ۵ سال آخر عمر که قدری دستشان قدری باز بود، بهترین استفاده را از وقت کردند، که در کل تاریخ و نه فقط تاریخ اسلام نظیر ندارد، یعنی مثل امیرالمومنین در تاریخ، از انبیاء و غیرانبیاء دومی وجود ندارد.
آیت‌الله‌العظمی شیرازی در رابطه با دلیل کراهت شب ماندن در مکه فرمودند: در روایت آمده که وقتی ۴۰ نفر از مشرکان در مکه می‌خواستند به منزل پیامبر اکرم یورش برده و آن حضرت را به قتل برسانند، که یکی از آنها ابولهب عموی پیامبر اکرم بود، چون بنابر معجزه نبود، خدای عزوجل به پیامبر اکرم فرمود که از مکه بیرون بروند، لذا پیامبر اکرم نیمه شب از مکه بیرون رفتند و امیرالمومنین جای ایشان خوابیدند، بنابراین وقتی کفار به جای خواب پیامبر اکرم نگاه می‌کردند، می‌دیدند که کسی در آنجا خوابیده، لذا تصور می‌کردند که پیامبر اکرم در بستر خوابیده اند.
معظم له در ادامه فرمودند: پیامبر اکرم وقتی نیمه شب از شهر مکه دور شدند، در روایت آمده که نگاهی به شهر مکه کردند، شهری که در آنجا متولد شده بودند و شهر آباء و اجداد ایشان بود، لذا چون بشر بوده و البته بشر فوق العاده‌ای بودند، اشک پیامبر اکرم جاری شد، و خدای متعال برای اشک رسول خدا ارج نهاد، لذا چون پیامبر اکرم شبانه با اشک از مکه جدا شدند، شب ماندن در مکه برای ما هم مکروه شده است.
ایشان هم‌چنین تاکید فرمودند: بنابراین برای کسی که به حج می‌رود، شب ماندن در مکه مکروه شده است، و خدای متعال به مکه که خانه خود در آنجا قرار دارد غضب کرد، چون مساله اشک پیغمبر اکرم برای خدا مهم‌تر بود، و لذا در روایت آمده حضرت امیرالمومنین پس از پیامبر خدا هر بار که حج رفتند، شب‌ها در مکه نمی‌ماندند و در بیرون از مکه سکونت می‌کردند چرا که شب مکه مغضوب خدا شد به خاطر مساله‌ای که نزد خدا مهم‌تر بود و آن هم اشک پیامبر خدا بود و خدا تا این مقدار پیامبر خود را ارج نهاده است.
آیت‌الله‌العظمی شیرازی با اشاره به اینکه برخی از افراد ایمان دارند اما در ایمان آنها خیری نیست، فرمودند: این بدان معناست که این افراد اعتقاد به خدا و پیغمبر و امام دارند اما به آن چیزی که خدا و پیغمبر و امام فرموده‌اند، عمل نمی‌کنند، یعنی استفاده از این ایمان نمی‌نمایند، مانند کسی که پول دارد اما کار خیر انجام نمی‌دهد، و پول خود را فقط کنار گذاشته است با آنکه می‌تواند که با پول خود کار خیر انجام دهد، این افراد هم با آنکه ایمان دارند و می‌توانند از ایمان خود استفاده نمایند اما از آن بهره‌برداری نمی‌کنند.
معظم له با اشاره به اینکه نهی از عبادت در عبادت، موجب بطلان است، فرمودند: اما نهی از عبادت در حال عبادت موجب بطلان نیست، مثلا وقتی که انسان در حال وضو گرفتن است و در مصرف آب تبذیر می کند، آن مقدار آبی که وضو می‌گیرد مباح و صحیح است و نهی ندارد اما مصرف بیش از آن حرام است، همانند زمانی که انسان در حال نماز به نامحرم نگاه می‌کند، که این نهی از نماز خواندن نیست،
ایشان در ادامه فرمودند: نهی از وضو در مواردی چون سه بار شستن دست وجود دارد و موجب بطلان وضو می‌شود، یا وضو گرفتن با آب غصبی هم موجب بطلان وضو می‌شود.
آیت‌الله‌العظمی شیرازی هم‌چنین تاکید فرمودند: لذا اگر نهی شامل خود عمل شد، آن عمل عبادی باطل می‌شود، اما اگر نهی شامل چیزی شد که در وقت عبادت انجام می‌شود مانند فردی که روزه گرفته و در حال روزه به نامحرم نگاه می‌کند، در چنین شرایطی به خاطر نگاه به نامحرم، گناه کرده اما موجب بطلان روزه نمی‌شود، یا فردی که در حال خرید و فروش است اما در خلال آن گناهی مرتکب می‌شود، در اینجا خرید و فروش آن شخص به خاطر آن گناه دچار اشکال نمی‌شود.
معظم له در رابطه با نظر اهل خبره در رابطه با برخی از تکالیف شرعی فرمودند: اگر اهل خبره که ثقه هم باشد مانند پزشک، تشخیص داد که ایستاده نماز خواندن برای انسان ضرر دارد، قول او اماره است و حتی اگر بعدا خلاف آن کشف شد، اشکال ندارد و تشخیص او معتبر است.
ایشان با اشاره به اینکه در غیر از مساله تقلید، رجوع به خبره اعلم شرط نیست، فرمودند: فقط در احکام شرعیه، تقلید اعلم توصیه شده که برخی از فقها مانند صاحب جواهر در باره آن هم گفته‌اند که در این مورد هم رجوع به اعلم شرط نیست، اما غالبا با سه شرط فرموده‌اند که به اعلم رجوع شود، که آن هم احتیاط وجوبی است، یعنی فقیه به گردن نمی‌گیرد که به افراد مکلف بگوید که تقلید از غیر اعلم کنند، و از آن طرف هم به گردن نمی‌گیرد که فتوا دهد که تقلید اعلم واجب است، لذا در چنین شرایطی احتیاط پیش می‌آید.
آیت الله‌العظمی شیرازی در ادامه فرمودند: اعمالی که انسان با حجت انجام می‌دهد چه با بینه باشد و چه با اهل خبره‌ی ثقه باشد و یا مرجع تقلید باشد، اگر بعدا معلوم شد که اشتباه کرده، مثلا یقین داشت که جهت قبله به این سمت است و بعدا متوجه شد که اشتباه کرده، باید تمام اعمال و نمازهای خود را اعاده نماید، و مرحوم آقا ضیاء عراقی چند تقریرات در اصول دارند که یکی از آنها تقریراتی است که چهار جلد است و در آخر این چهار جلد در بحث تعادل و تراجیح، طی چند صفحه به این بحث اشاره کرده‌اند.
سایر موارد فقهی مطرح شده در این نشست علمی توسط آیت‌الله‌العظمی شیرازی به این شرح بود: برخی از احکام وصیت، توضیحاتی در رابطه با امکان وقوع ردالشمس و شق القمر، موارد جواز سقط جنین، حکم اتخاذ و یا اعراض از وطن برای فرزندی که بالغ شده، و برخی از مسائل مربوط به بیع، از دیگر مواردی بود که در این نشست علمی توسط آیت‌الله‌العظمی شیرازی به آنها اشاره و یا پاسخ داده شد. لازم به ذکر است که سلسله نشست‌های علمی آیت‌الله‌العظمی سید صادق حسینی شیرازی به صورت روزانه در بیت معظم له در شهر مقدس قم خیابان چهارمردان کوچه ۶ راس ساعت ۱۰:۴۵ به وقت محلی برگزار می‌شود و شما می‌توانید به صورت مستقیم از شبکه امام حسین علیه‌السلام ماهواره یاهست فرکانس ۱۲۰۷۳ بیننده این نشست علمی باشید.
