بر اساس تازه‌ترین گزارش فائو: تداوم جنگ و بحران در خاورمیانه و شمال آفریقا ۳۰ میلیون گرسنه بر جای گذاشته است
مناقشات و تداوم بحرانها باعث شده تا نیمی از مردم سوریه دچار ناامنی غذایی شدید شده و وضعیت تغذیه در یمن و عراق نیز وخیم تر شود.
مناقشات و تداوم بحرانها باعث شده تا نیمی از مردم سوریه دچار ناامنی غذایی شدید شده و وضعیت تغذیه در یمن و عراق نیز وخیم تر شود.
گزارش اخیر سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد ـ فائو ـ با عنوان «بازبینی منطقه ای ناامنی غذایی در خاور نزدیک و شمال آفریقا، نشان می‌دهد که در پنج سال گذشته سطح امنیت غذایی و تغذیه در خاور نزدیک و شمال آفریقا به شدت کاهش یافته و باعث شده تا شیوع سوءتغذیه، عقب ماندگی رشد، کم خونی و فقر به شکلی نامحسوس به این مناطق بازگردد..
در این گزارش اعلام شده که وخامت شرایط در منطقه عمدتا ناشی از شیوع و شدت مناقشات و بحرانهای طولانی بوده است.
فائو در این ارزیابی از مقیاس تجربه ناامنی غذایی (FIES) استفاده کرده و نشان داده که شیوع ناامنی شدید غذایی در جمعیت بزرگسال خاور نزدیک و شمال آفریقا در فاصله سالهای 2014 و 2015 نزدیک به 9.5 درصد بوده که به معنای به مخاطره افتادن امنیت غذایی تقریبا 30 میلیون نفر در این منطقه است.
«عبدالسلام اولد احمد» دستیار مدیر کل فائو و نماینده منطقه ای این سازمان در خاور نزدیک و شمال آفریقا، در اینباره گفت: این منطقه به دلیل ریسک های متعدد ناشی از مناقشات، کمبود آب و تغییرات اقلیمی با چالش‌های بی سابقه‌ای در خصوص امنیت غذایی مواجه است. کشورهای منطقه باید به منظور دستیابی به هدف توسعه پایدار برای پایان دادن به گرسنگی تا سال 2030، مدیریت پایدار جامع و بلندمدت آب را نیز اعمال کنند.
وی تأکید کرد که یکی از پیش شرط‌های لازم برای اینکه کشاورزان بتوانند با چالش‌های ناشی از کمبود آب و تغییرات اقلیمی مقابله کنند، برخورداری از « محیطی صلح‌آمیز و با ثبات» است.
بحران سوریه به ویژه در سالهای 2015 و 2016 عمیق تر شده، تا جایی که بیش از نیمی از جمعیت این کشور نیازمند کمک های غذایی بوده و 4.8 میلیون نفر دیگر نیز، عمدتا در کشورهای همسایه، آواره شوند.
همچنین تعداد افراد دچار ناامنی غذایی و آوارگان داخلی در یمن و عراق نیز در حال افزایش هستند.
گزارش فائو در پایان تأکید می کند: علاوه بر مناقشات و بحرانها، تا سال 2030؛ کمبود آب و تغییرات اقلیمی بنیادی ترینِ چالشها در برابر پایان بخشیدن به گرسنگی، دست یافتن به امنیت غذایی، بهبود تغذیه و ترویج کشاورزی پایدار است.
