اربعین؛ بزرگ‌ترین گردهمایی صلح‌آمیز جهان و جلوه‌ای بی‌مانند از سخاوت عراقی‌ها
اربعین؛ بزرگ‌ترین گردهمایی صلح‌آمیز جهان و جلوه‌ای بی‌مانند از سخاوت عراقی‌ها
اربعین حسینی نه تنها یادآور شهادت امام حسین علیه السلام و یارانش در کربلاست، بلکه به صحنه‌ای بی‌نظیر از همبستگی، ایثار و میهمان‌نوازی ملت عراق بدل شده است.
جایی که میلیون‌ها زائر از سراسر جهان گرد می‌آیند و با استقبال و خدمات داوطلبانه مردم عادی عراق، تجربه‌ای از کرامت انسانی و روح مقاومت را لمس می‌کنند.
اربعین حسینی که به معنای چهلمین روز شهادت امام حسین علیه السلام است، همه ساله میلیون‌ها انسان را از سراسر جهان به شهر مقدس کربلا می‌کشاند.
امام حسین علیه السلام، نوه گرامی پیامبر خدا صلی الله علیه و آله، در عاشورای سال ۶۱ هجری قمری با یاران اندک خویش در برابر ظلم و فساد ایستاد و به شهادت رسید؛ ایستادگی‌ای که به نمادی جاودان از مقاومت در برابر بی‌عدالتی تبدیل شد.
مهم‌ترین جلوه اربعین، مشایه عظیم زائران از شهرهای مختلف عراق به سوی کربلاست؛ به‌ویژه مسیر ۷۲ کیلومتری نجف تا کربلا که میلیون‌ها نفر آن را در دو تا سه روز طی می‌کنند.
در این مسیر، شعارهای وفاداری به امام حسین علیه السلام طنین‌انداز است و کاروان‌هایی از بصره، بغداد، حله، کوفه و دیگر شهرها به سوی یک مقصد واحد روانه می‌شوند.
آنچه این گردهمایی را متمایز می‌سازد، مهمان‌نوازی کم‌نظیر مردم عراق است.
در طول مسیر خانه‌ها به مهمان‌سرا، مغازه‌ها به آشپزخانه و هزاران موکب به مراکز خدمات‌رسانی رایگان تبدیل می‌شوند.
زائران در هر چند قدم با سفره‌ای از غذا، آب، چای و میوه روبه‌رو می‌شوند و کودکان، پیرمردان و زنان عراقی با شور و شوقی وصف‌ناپذیر به خدمت مشغولند.
این روحیه محدود به ثروتمندان نیست؛ بلکه کشاورزان، کارگران و مغازه‌داران ساده، حتی با اندک توان مالی خود، با افتخار زائران را پذیرایی می‌کنند.
بسیاری از خانواده‌ها یک سال تمام درآمد خود را برای این ایام پس‌انداز می‌کنند تا بتوانند در خدمت میهمانان امام حسین علیه السلام باشند.
در شرایطی که در جهان افزایش تقاضا به معنای بالا رفتن قیمت‌هاست، عراقی‌ها مسیر دیگری را برمی‌گزینند: بخشش و ایثار.
نمونه‌های این ایثار بی‌شمار است؛ از جوانانی که نوشیدنی میان زائران توزیع می‌کنند تا سالمندانی که پای خسته راهپیمایان را ماساژ می‌دهند.
حتی افراد معلول یا سالخورده، با وجود محدودیت‌های جسمی، خود را در خدمت زائران می‌بینند؛ چراکه آنان را «میهمانان امام حسین علیه السلام» می‌دانند و خدمت به ایشان را عبادتی والا می‌شمارند.
اربعین در زمانی که جهان گرفتار مصرف‌گرایی و منفعت‌طلبی است، پیامی جهانی از ایثار، همبستگی و انسانیت را به نمایش می‌گذارد.
این اجتماع نه‌تنها مختص شیعیان که پذیرای اهل تسنن، مسیحیان، ایزدیان و حتی جویندگان حقیقت از ادیان و فرهنگ‌های دیگر است.
ایثار و بخشش در طول مسیر پیاده‌روی اربعین تنها یک رفتار اجتماعی یا یک سنت مذهبی نیست، بلکه مفهومی عمیق‌تر در دل خود دارد.
رایگان بودن همه خدمات در این مسیر ـ از غذا و آب گرفته تا اسکان و درمان ـ تصویری ناب از جامعه‌ای عاری از منفعت‌طلبی مادی را ترسیم می‌کند.
چنان‌که بسیاری از اندیشمندان دینی تأکید کرده‌اند، این فضای بی‌نظیر انسان را به یاد حکومت جهانی حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف می‌اندازد؛ حکومتی که در آن عدالت، مساوات، محبت و خدمت به دیگران اساس روابط اجتماعی خواهد بود.
در این نگاه، اربعین تنها یک مراسم سالانه نیست، بلکه نمادی کوچک و تمرینی برای آن جامعه آرمانی است.
شاید بتوان گفت زائران و میزبانان در این سفر معنوی، به‌گونه‌ای پیش‌نمایش و تمرین برای حضور در حکومت مهدوی را تجربه می‌کنند.
جایی که سود و زیان، طبقه و ثروت رنگ می‌بازد و تنها کرامت انسانی و اخوت ایمانی معیار ارزش‌گذاری خواهد بود.
به همین دلیل است که اربعین را می‌توان جلوه‌ای عینی از فرهنگ انتظار دانست؛ فرهنگی که مؤمنان را آماده می‌کند تا در عصر ظهور در ساختن جامعه‌ای جهانی بر اساس عدالت، مهربانی و ایثار نقش‌آفرین باشند.
بدین‌گونه، اربعین حسینی فراتر از یک آیین مذهبی، تجسمی زنده از مقاومت، عزت انسانی و کرامت است؛ و مردم عراق با مهمان‌نوازی بی‌بدیل خود، این پیام جهانی را زنده نگاه می‌دارند.
