تبعیض سیستماتیک علیه شیعیان و هزارهها در زندانهای طالبان

تبعیض سیستماتیک علیه شیعیان و هزارهها در زندانهای طالبان
روایت تازهای از داخل زندانهای طالبان، رفتار تبعیضآمیز و فشار مذهبی علیه زندانیان شیعه و هزاره را فاش کرده است.
این گزارشها حاکی از اجبار در عبادت، تحقیر مذهبی و محدودیتهای انسانی است که نشاندهنده نقض گسترده حقوق آنان است.
رسول پارسی، زندانی سابق طالبان و فعال مدنی، در یادداشتی با تأیید گزارشهای رسانهای درباره تبعیض سازمانیافته طالبان، وضعیت زندانیان شیعه و هزارهها را «بسیار بد» توصیف کرده است.
بهگزارش پایگاه خبری «روایت»، او به فشارهای مذهبی، تحقیر عقیدتی و اجبار در عبادت اشاره کرده که نشاندهنده نقض گسترده حقوق انسانی در زندانهای این گروه است.
رسول پارسی در روایت خود از زندان پلچرخی افغانستان، هماتاقی خود، دکتر شیعهای را مثال زده که به دلیل ناآشنایی با آداب زندانهای طالبان با رفتار تبعیضآمیز مواجه بوده است.
بسیاری از زندانیان هزاره برای پرهیز از تمسخر، ناچار بودند پشت سر دیگران نماز بخوانند و دستان خود را بسته نگه دارند.
این فعال مدنی که در زندان به عنوان امام جماعت شناخته میشده، همواره بر آزادی مذهبی و احترام به باورهای دینی دیگران تأکید داشته و به طالبان گوشزد کرده است که «هیچ اجباری در ایمان و عبادت نیست».
وی همچنین حادثهای را روایت کرده که در آن یکی از زندانیان طالبان، مهر یکی از شیعیان را با لگد پرتاب کرده و به مقدسات او توهین کرده است.
به گفته رسول پارسی، هزارهها در زندانهای طالبان نه تنها از نظر مذهبی بلکه از نظر قومی نیز تحت فشار و تبعیض قرار دارند.
این رفتار نمونهای از سیاستهای انحصارگرایانه طالبان است که با اصول انسانی و عدالت اسلامی در تضاد است.
روایتها نشان میدهد که در زندانهای طالبان، تبعیض علیه شیعیان و هزارهها نه یک حادثه محدود، بلکه بخشی از ساختار سیستماتیک این گروه است؛ جایی که ارزشهای انسانی و حرمت مقدسات قربانی تعصب و ناآگاهی میشود و عدالت اسلامی تنها در شعار باقی مانده است.



