نقش ارتباطات اجتماعی در افزایش طول عمر؛ تأیید علمی یک آموزه اسلامی

نقش ارتباطات اجتماعی در افزایش طول عمر؛ تأیید علمی یک آموزه اسلامی

تحقیقی تازه در آمریکا نشان می‌دهد سالمندانی که در فعالیت‌های اجتماعی فعال‌ترند، ۴۲ درصد کمتر در معرض مرگ زودرس قرار دارند.

نتایج این مطالعه بار دیگر بر اهمیت آموزه‌های اسلامی دربارۀ صلۀ رحم، همبستگی اجتماعی و دوری از انزوا صحه می‌گذارد.

به گزارش نشریۀ علمی جامعۀ سالمندی آمریکا، مطالعه‌ای که بر روی بیش از دو هزار و 200 فرد بالای شصت سال انجام شد نشان می‌دهد که روابط اجتماعی فعال می‌تواند به‌طور قابل توجهی خطر مرگ زودرس را کاهش دهد.

در این تحقیق که داده‌های آن از سال ۲۰۱۶ جمع‌آوری و چهار سال بعد پیگیری شد، مشخص گردید سالمندانی که در فعالیت‌هایی چون کارهای داوطلبانه، گذراندن وقت با نوه‌ها و عضویت در انجمن‌های اجتماعی و ورزشی شرکت دارند، ۴۲ درصد کمتر از دیگران در معرض فوت قرار می‌گیرند.

به گفتۀ دکتر اشرف ابوگرون، استاد دانشگاه کالیفرنیا در سان‌فرانسیسکو و نویسنده مسئول این تحقیق، «فعال ماندن در اجتماع چیزی فراتر از یک سبک زندگی اختیاری است؛ این امر مستقیماً با سلامت جسمی، کاهش سرعت پیری و افزایش طول عمر مرتبط است.»

محققان همچنین دریافتند که روابط اجتماعی با کاهش روند پیری در سطح سلولی و افزایش سطح فعالیت‌های جسمانی ارتباط تنگاتنگی دارد. این یافته‌ها نشان می‌دهد که ارتباطات انسانی، نه تنها بُعد روحی و روانی، بلکه اثر مستقیم بر سلامت بدنی نیز دارند.

در آموزه‌های اسلامی نیز بر اهمیت همین موضوع تأکید شده است.

قرآن کریم در سورۀ نساء (آیه ۱) می‌فرماید: «وَاتَّقُوا اللَّهَ الَّذِي تَسَاءَلُونَ بِهِ وَالْأَرْحَامَ»؛ یعنی از خدا پروا کنید و پیوندهای خویشاوندی را حفظ کنید.

همچنین در حدیثی از پیامبر اسلام (ص) آمده است: «صِلَةُ الرَّحِمِ تَزِيدُ فِي الْعُمُرِ»؛ صلۀ رحم عمر را طولانی می‌کند.

بر همین اساس، نتایج این پژوهش علمی در واقع تأیید دوبارۀ آن چیزی است که اسلام بیش از چهارده قرن پیش بدان سفارش کرده است.

انسجام اجتماعی، دید و بازدید خانوادگی، و شرکت در کارهای خیرخواهانه، علاوه بر آثار معنوی، ضامن سلامت جسمی و افزایش طول عمر نیز هست.

کارشناسان حوزه سلامت می‌گویند نتایج این پژوهش باید سیاست‌گذاران را به ایجاد برنامه‌هایی برای تقویت پیوندهای اجتماعی سالمندان ترغیب کند.

ایجاد مراکز فرهنگی، ورزشی و داوطلبی ویژه سالمندان، و تشویق خانواده‌ها به توجه بیشتر به بزرگ‌ترهای خود می‌تواند راهی برای کاهش انزوا و افزایش کیفیت زندگی در این گروه سنی باشد.

این مطالعه نشان می‌دهد که در دنیای پرتنش امروز، بازگشت به ارزش‌های اصیل انسانی و دینی همچون همبستگی، صلۀ رحم و تعاون اجتماعی، نه تنها یک انتخاب معنوی بلکه ضرورتی حیاتی برای سلامت و طول عمر است.