حکومت بحرین همچنان یکی از کشورهایی است که بیشترین زندانی سیاسی و عقیدتی را در خود جای داده است.
این وضعیت همواره مورد اعتراض و انتقاد سازمان ها، نهادها و موسسه های بین المللی و حقوق بشری قرار گرفته و خواستار مقابله با این وضعیت شده اند.
سازمان عفو بینالملل یکی از این سازمان های بین المللی است که در جدید ترین گزارش خود، یک بار دیگر نسبت به وضعیت زندانیان سیاسی در بحرین هشدار داده است.
سازمان عفو بینالملل گزارش سالانه خود را درباره بحرین در سال ۲۰۲۲ منتشر نمود و تاکید کرد: مقام های حکومت آل خلیفه به محدود کردن آزادی بیان و تجمع، بازداشت زندانیان به دلیل استفاده از این حقوق، و شکنجه، بدرفتاری و بی توجهی پزشکی به عنوان راهی برای انتقام، ادامه می دهند.
این سازمان در گزارش خود در وب سایت خود گفته که حداقل شش زندانی در طول سال مورد شکنجه و سایر بدرفتاری ها قرار گرفته اند و به بازداشت شدگان «احمد جعفر محمد، احمد جابر احمد و عبد علی خیر» اشاره کرد و همچنین این گزارش به نقض حق سلامت زندانیان از طریق عدم ارائه مراقبت های پزشکی کافی در مقایسه با آنچه در دسترس جامعه است اشاره می کند.
سازمان عفو بین الملل تأیید کرد: مقام های زندان عمداً زندانیانی را که از نظرات خود درباره مراقبت های پزشکی به عنوان یک اقدام تنبیهی سخن می گفتند، محروم می کنند، همچنین این وضعیت در مورد زندانی عقیدتی «عبدالهادی الخواجه» که شعارهایی در حمایت از فلسطینی ها سرداد، وجود دارد و زندانی «حسن عبدالله بوتی» دو روز پس از تشخیص بیماری سل از بیمارستان به همراه هشت زندانی دیگر به سلول خود بازگردانده شد.
این سازمان خاطرنشان کرد که وزارت کشور بحرین از ماه ژوئن تا پایان سال از تعیین قرار ملاقات با دندانپزشک برای حسن مشیمع، از فعالان سرشناس ۷۴ ساله خودداری کرد. او از درد شدید دندان هایش رنج می برد و یکی از آنها را از دست داده بود و از سال ۲۰۱۱ به دلیل شرکت در تظاهرات گسترده در زندان به سر می برد.
عفو بین الملل اشاره کرد: مقام های بحرینی همچنان به محدود کردن تماس های تلفنی زندانیان با اعضای خانواده آنها به عنوان یک اقدام تنبیهی ادامه می دهند و ملاقات خانواده با زندانیان از آغاز همه گیری ویروس کرونا در سال ۲۰۲۰ ممنوع بوده است. این حکومت همچنین به مصادره نوشته های «عبدالجلیل السنکیس» که از سال ۲۰۱۱ به دلیل استفاده از حق آزادی بیان خود در آن سال زندانی بود، ادامه داد و در واکنش به آن، وی بیش از یک سال در اعتصاب غذا باقی ماند که به طور قابل توجهی سلامتی او را تضعیف کرد.