در آستانه ایام عزاداری سرور و سالار شهیدان بجاست که یادی کنیم از یک حسینیه ی خاص و بانی خاص تر آن .
بی شک عشق و ارادت به اباعبدالله الحسین عليه السلام ملیت و مذهب و مکان نمی‌شناسد؛ از وهب مسیحی که در صحرای کربلا با خون خود سیدالشهدا عليه السلام را یاری کرد تا «آرمن آوانسیان» سینمادار ارمنی تهرانی که بیش از ۵ دهه پیش پایه‌گذار یکی از متفاوت‌ترین هیئت‌های عزاداری امام حسین عليه السلام آن هم در محوطه سینمای خود شد.
اوایل دهه ۴۰ شمسی وقتی عده ای از جوانان محب اهل بیت عليهم السلام در فکر راه اندازی هیات عزاداری در حوالی میدان امام حسین عليه السلام تهران بودند و پس از آنکه منزل مرحوم «حاج ماشاالله نیکوکرداران» که از پیرغلامان اباعبدالله عليه السلام بود نتوانست جوابگوی پذیرش انبوه جوان‌های مشتاق باشد، هرگز تصور نمی‌شد که این گره به دست یک مسیحی باز شود. آن هم یک ایرانی مسیحی که در آن دوران صاحب سینما رنگین‌کمان میدان امام حسین عليه السلام تهران بود .
یک شب وقتی در خانه حاج ماشاالله مشغول عزاداری و برنامه‌های هفتگی بودیم. خیلی از جوان‌ها به دلیل فضای محدود نتوانسته بودند آن شب به هیئت بیایند. اما هیئت آن شب بارانی مهمان دیگری داشت. آن شب آرمن آوانسیان آمد و یک پاکت سفید به متصدی هیات داد.
پاکت را که باز کردند دیدند یک کلید و مبلغی پول داخل آن بود. آوانسیان گفت این کلید پارکینگ سینماست و آن پول هم هزینه برگزاری مراسم عزاداری محرم و صفر است،
هیچ کس باورش نمی شد. آن مرد خوشتیپ که صاحب سینما رنگین‌کمان بود از ما خواست تمام محرم و صفر را در پارکینگ سینما مراسم بگیریم. آن‌هم در پارکینگ سینما رنگین‌کمان که آن روزها حسابی رونق داشت.
داستان عشق و ارادت آرمن آوانسیان به امام حسین عليه السلام به سرعت در محله پیچید. قدیمی‌های هیئت می‌گویند بعد از این ماجرا بود که جمعیت هیئت چند برابر شد. حتی آنهایی که اهل هیئت و مراسم نبودند و با شنیدن این ماجرا پای کار آمدند و گوشه‌ای از کار هیئت را برعهده گرفتند. اما این تازه آغاز ماجرای عشق آوانسیان به امام حسین عليه السلام بود.
از آن سال به بعد هر وقت نزدیک محرم می‌شد، آوانسیان کلید پارکینگ سینما را به ما می‌داد و ما هم چادرها را برپا می‌کردیم. چراغ اول را هم خودش روشن می‌کرد. هر سال مبلغی می‌داد تا برای اطعام عزاداران هزینه کنیم. سال‌های نخست یک‌سوم پارکینگ را در اختیار ما قرار می‌داد و وقتی دید هر سال تعداد عزاداران بیشتر می‌شود، تمام پارکینگ سینما هیئت شد.»
سال ۱۳۵۳ بود که آرمین آوانسیان از دنیا رفت اما وصیت کرده بود هر سال محرم که از راه می‌رسد، این ملک در اختیار هیئت جوانان اقبال قرار بگیرد. سینما رنگین‌کمان در سال‌های نخست پس از انقلاب تعطیل شد اما در تمام این سال‌ها مراسم عزاداری هیئت در پارکینک سینما رنگین‌کمان برقرار بوده است. وقتی آوانسیان از دنیا رفت، به وارثانش وصیت کرده بود چراغ هیئت امام حسین عليه السلام نباید خاموش شود و آنها هم از هیچ کمکی برای برگزاری هیئت کوتاهی نکنند. بعد از او فرزندانش هم راهش را ادامه دادند و مثل پدر بدون هیچ چشم داشتی کمک حال هیئت بودند. تا آن موقع هیئت اقبال فقط ایام محرم و صفر برپا بود و بعد از عزاداری ماه صفر، سیاهی‌ها و لوازم هیئت را جمع می‌کردیم. اما فرزندانش وقتی شور و اشتیاق جوان‌های محله را برای برگزاری هیئت دیدند، پیشنهاد کردند در تمام ایام سال این هیئت برپا باشد. حالا علاوه بر عزاداری محرم و صفر، در تمام مناسبت های مذهبی از شهادت ائمه اطهار عليه السلام گرفته تا اعیاد مذهبی، در حسینیه برنامه برقرار است.»
