نزدیک به یک سال از به قدرت رسیدن دوباره سنی های تندروی طالبان در افغانستان زمان می گذرد.
در طول این مدت، طالبان تلاش کرده که نشان دهد در حکومت داری موفق عمل کرده اما به اذعان بیشتر حکومت ها، سازمان ها، نهادهای بین المللی و بسیاری از مردم افغانستان، طالبان نه تنها در اداره کشور خوب عمل نکرده، بلکه وضعیت زندگی مردم در این کشور در این کشور، روز به روز وخیم تر شده است.
نشریه ایتالیایی ایل‌مانیفستو، گزارشی درباره افغانستان در یک سالگی تسلط طالبان منتشر کرد و به شرح توصیفی از اوضاع کشوری پرداخت که تا همین 11 تا 12 ماه پیش، کشوری نرمال با شرایطی طبیعی داشت اما بر اثر حملات ناگهانی سنی های تندروی طالبان، فروپاشید.
در بخشی از این گزارش آمده: پرچم‌های سفید امارت اسلامی، این روزها، حتی پیش از یک ساله شدن تسلط طالبان، فرسوده شده و در حال پاره شدن هستند. طالبان اینجا در هرات در 12 ماه اوت 2021 پس از چندین روز درگیری سخت وارد شهر شد. با اینکه شعارهای «الله اکبر» که از پشت بام خانه‌ها به گوش می‌رسید، چند هفته پیش از این تاریخ این تصور را به وجود آورده بود که شهر تسخیر شده اما به هر حال در هرات تسخیر شهر تا مردادماه به طول انجامید و چند روز بعد از آن هم طالبان در کابل به ارگ ریاست جمهوری رسیدند و همه چیز به پایان رسید.
شیر احمد عمار مهاجر، مسئول همسایگان غربی افغانستان در وزارت خارجه این کشور به ایل‌مانیفستو گفته: ما مجبور بودیم برای محافظت از مردم کارهای زیادی انجام دهیم، به هر حال هیچ نهادی باقی نمانده بود و همه چیز فرو ریخته بود.
الان دیگر طالبان همه افغانستان را در دست دارند. از تجارت فرامرزی گرفته تا فعالیت‌های گمرکی. ریاست گمرک را طالبی با قامتی بلند و نگاهی مشکوک بر عهده دارد. او زیاد صحبت نمی‌کند. نامش سعید است، از ولایت قندهار.
سکوتی طولانی به دنبال ادعای این مقام طالب پیش می‌آید. او گفت: قبلاً 80 % مالیات‌ها به فساد ختم می‌شد اما اکنون 100 % به خزانه امارات اسلامی می‌رود.
بیرون در پارکینگ بزرگی که صدها کامیون و تریلی‌های بزرگ بار را در خود جای داده، برخی از مراجعین و رانندگان می گویند: دیگر رشوه‌ای در کار نیست، اما اقتصاد در بن‌بست و رکود گرفتار شده است و پولی در میان نیست. چون مردم 50 % کمتر از قبل کار می‌کنند.
این نشریه ایتالیایی در بخش دیگری از این گزارش به نقل از برخی شهروندان افغانستان، نوشت: مردم اگر طالبان را کنار خود ببینند، صادقانه صحبت نخواهند کرد. آنها در بیان آزادانه نظرات خود احساس آرامش و آزادی نخواهند کرد.
