تقویت گروههای وهابی و تکفیری در پاکستان با انتخاب “شهباز شریف” به عنوان نخست وزیر
در چند روز اخیر، پاکستان با تغییر و تحولات گستردهای در عرصه سیاست مواجه شد، “عمران خان” نخست وزیر این کشور برکنار و “شهباز شریف” برادر “نواز شریف” نخست وزیر سابق این کشور به عنوان نخست وزیر جدید پاکستان و جانشین “عمران خان” انتخاب شد.
به گزارش اخبار شیعه؛ با توجه به روابط بسیار نزدیک و خوب “نواز شریف” با حکومت سعودی، کارشناسان مسائل سیاسی پاکستان پیش بینی میکنند با روی کار آمدن “شهباز شریف”، گروههای وهابی و تکفیری در پاکستان قدرت فزایندهای یابند که در این صورت، وضعیت پیروان اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام در این کشور روز به روز وخیمتر شود.
سه روز پیش، یکشنبه، در پارلمان پاکستان جلسهای برگزار و “عمران خان” نخست وزیر این کشور توسط نمایندگان پارلمان، سلب اعتماد و از قدرت برکنار شد.
پس از این اقدام، “شهباز شریف” برادر “نواز شریف” نخست وزیر سابق پاکستان که رابطهای قدیمی و صمیمی با حکومت عربستان سعودی دارد، به عنوان نخست وزیر پاکستان، از پارلمان این کشور رأی اعتماد کسب کرد.
با نگاهی گذرا به وضعیت کشور پاکستان در سه دهه اخیر، مشخص میشود که هر گاه “نواز شریف” و همفکرانش قدرت را در این کشور در دست داشتند، گروههای وهابی و تکفیری قدرت گرفته و فعالیتهای تروریستی به خصوص علیه شیعیان که بیش از 20 درصد از جمعیت 200 میلیونی این کشور را تشکیل میدهند، افزایش یافته است.
گفتنی است، در طول سه دهه اخیر، “نواز شریف” در سه دوره مختلف قدرت را در پاکستان در دست داشته و نخست وزیر این کشور بوده است. در هر سه دوره مذکور، مدارس وهابی در پاکستان رونق بیشتری یافته و کمکهای مالی فراوانی از عربستان سعودی دریافت میکردند.
از سوی دیگر باید گفت، گروه تروریستی داعش اولین بار در سال 2014 در شرق افغانستان اعلام موجودیت کرد اما در آن زمان با توجه به اینکه حکومت افغانستان شبه دموکراتیک بود، داعشی ها و دیگر گروه های تکفیری فعالیت های زیاد و گسترده ای در این کشور نداشتند.
اما با روی کار آمدن دوباره طالبان در افغانستان گروههای تکفیری در این کشور یک بار دیگر جان گرفته و قدرتمند شدن.
حال با به دست گرفتن قدرت توسط “شهباز شریف” در پاکستان و قدرت گرفتن دوباره گروههای تکفیری در این کشور، به نظر میرسد داعش و دیگر گروههای وهابی و تروریستی قدرت فزایندهای در دو کشور افغانستان و پاکستان بیایند، بخصوص اینکه دو کشور با یکدیگر بیش از هزار کیلومتر مرز زمینی مشترک دارند و همواره رفت و آمد سنیهای تندرو و تکفیری میان دو کشور امری طبیعی بوده است.