هشدار کمیته بین‌المللی نجات درباره فروپاشی نظام بهداشتی افغانستان
کمیته بین‌المللی نجات در گزارشی تازه از بحران جاری در افغانستان ابراز نگرانی کرده و گفته است که در صورت عدم مدیریت درست این بحران، امکان دارد بیش از ۹۰ درصد از مراکز بهداشتی در این کشور در سال جاری میلادی تعطیل شوند.
به گزارش شیعه ویوز (اخبار شیعیان جهان)؛ در گزارش این کمیته آمده که پس از به قدرت‌رسیدن سنی های تندروی طالبان، با وجودی که درگیری‌ها پایان یافته؛ اما اقتصاد و خدمات عمومی در افغانستان از هم پاشیده و مردم حتی به نیازهای اولیه‌شان دسترسی ندارند.
این نهاد بین‌المللی افزوده که افغانستان تقریبا در حال فروپاشی کامل نظام بهداشتی و سایر خدمات اساسی است که این موضوع، رفاه میلیون‌ها نفر و دسترسی آن‌ها به خدمات عمومی را به خطر انداخته است.
این کمیته افزوده: افغانستان در صدر کشورهای دچار بحران انسانی قرار دارد و فروپاشی اقتصادی در این کشور، باعث بدتر شدن بحران انسانی خواهد شد.
به گفته این نهاد ناظر بین‌المللی، پس از روی کار آمدن عناصرطالبان میلیاردها دلار سرمایه افغانستان مسدود شده و کمک‌های جامعه جهانی کاهش یافته که این وضعیت اقتصاد و نظام بهداشتی افغانستان را با فروپاشی روبه‌رو کرده‌است.
در گزارش این نهاد آمده در حکومت پیشین افغاانستان حدود ۷۵ درصد از هزینه‌های عمومی از طریق کشورهای خارجی تامین می‌شد.
طبق این گزارش، حدود ۳۰ میلیون افغانستانی از طریق یک برنامه تحت مدیریت بانک جهانی به خدمات بهداشتی وابسته بودند.
این نهاد ناظر جهانی هشدار داده‌است که با توجه به وضعیت کنونی، امکان دارد بیش از ۹۰ درصد از مراکز بهداشتی تعطیل و میلیون‌ها نفر از خدمات بهداشتی محروم شوند.
در این صورت، این نهاد از خطر شیوع بیماری، سوء تغذیه و مرگ‌های قابل پیش‌گیری هشدار داده است.
در بخشی از گزارش این نهاد، افزایش فقر و گرسنگی میان مردم نگران‌کننده خوانده شده و آمده در اواخر سال ۲۰۲۱ بیش از نیمی از جمعیت افغانستان بحران غذایی یا ناامنی غذایی را تجربه کرده‌اند که این وضعیت نسبت به شش ماه قبل از آن، ۳۷ درصد افزایش را نشان می‌دهد.
به گفته این نهاد در ماه‌های اول سال جاری میلادی، حدود ۵۵ % مرم با ناامنی غذایی حاد مواجه خواهند شد که از این میان، ۹ میلیون نفر در حالت قحطی به سر خواهند برد.
این نهاد همچنین گفته در سال ۲۰۲۲ با توجه به کمبود مواد غذایی، افزایش سریع قیمت مواد غذایی و خشک‌سالی‌های مداوم امکان دارد شماری زیاد از مردم آوارگی و گرسنگی بکشند.
