پیروزی خونخواهانه ابراهیم بن مالک اشتر بر عبیدالله بن زیاد در عاشورای سال 67 هجری
ابراهیم بن مالک اشتر، فرزند مالک اشتر نخعی از سرداران برجسته امیرالمؤمنین علیه‌السلام، پس از پاک‌سازی کوفه توسط مختار ثقفی، با لشکری بزرگ برای جنگ با عبیدالله بن زیاد، قاتل امام حسین علیه‌السلام، از کوفه خارج شد تا انتقام خون شهدای کربلا را بگیرد.
مالک اشتر نخعی از یاران بزرگ امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام بود که نقش مهمی در دفاع از اسلام و حمایت از اهل بیت داشت.
فرزند او، ابراهیم بن مالک اشتر، در زمان قیام مختار ثقفی یکی از فرماندهان شاخص این حرکت خونخواهانه علیه قاتلان حضزت سیدالشهداء علیه‌السلام بود.
طبق آنچه که در کتاب «بحار الأنوار»، نوشته شده در 22 ذی‌الحجه سال 66 هجری، ابراهیم مالک اشتر با 12 هزار نفر و به روایتی 20 هزار نفر از کوفه حرکت کرد تا با عبیدالله بن زیاد، فرماندار ستمگر و قاتل امام حسین علیه‌السلام، به جنگ برخیزد.
مختار ثقفی او را تا بیرون کوفه همراهی کرد.
لشکر ابراهیم در کنار نهر خازر، در پنج فرسخی شهر موصل، اردو زد.
در مقابل، عبیدالله با سی تا هشتاد هزار سوارکار به آنجا رسید و آماده نبرد شد.
شب پیش از جنگ، ابراهیم که خواب به چشمش نیامد، خطاب به سپاهیانش چنین گفت: «شما انصار دین و شیعیان امیرالمؤمنین هستید. این عبیدالله بن مرجانه قاتل حسین بن علی علیه السلام است که پسر حضزت فاطمه زهرا سلام‌الله‌علیها را از آب محروم کرد و عیالات او را به اسارت برد. فرعونیان نیز آنچه اینان کردند، با بنی‌اسرائیل نکردند.» سپس با دعایی از خدا طلب نصرت کرد.
در صبح روز نبرد، ابراهیم پرچم‌ها و خطوط لشکر را بازدید و جنگ آغاز شد.
پس از چند روز درگیری سخت، در روز عاشورای سال 67 هجری، عبیدالله بن زیاد به دست ابراهیم بن مالک اشتر کشته شد و سر او برای مختار فرستاده شد.
این واقعه، انتقام خون شهدای کربلا و یکی از نقاط عطف قیام مختار فرهنگی در تاریخ اسلام است.
