با گذشت چهار سال از تسلط دوباره طالبان بر افغانستان، نظام سلامت این کشور در وضعیت بحرانی قرار دارد.
دسترسی به خدمات درمانی به‌ویژه در مناطق دورافتاده و محروم همچون بامیان، دایکندی و غور، به‌شدت کاهش یافته است.
این بحران به افزایش مرگ‌ومیر در میان زنان و کودکان انجامیده، به‌ویژه در برابر بیماری‌هایی که قابل پیشگیری‌اند.
طالبان تاکنون نتوانسته‌اند خدمات بهداشتی را به سطح قابل قبولی بازگردانند و وضعیت کنونی، نگرانی‌های جدی درباره وقوع یک فاجعه انسانی در افغانستان، به‌ویژه برای شیعیان این مناطق، به‌همراه داشته است.
