در شرایطی که افغانستان همچنان در انزوای دیپلماتیک به سر می‌برد، روابط میان چین و حکومت طالبان به‌تدریج و با احتیاط در حال گسترش است.
این همکاری، بیشتر بر اساس منافع راهبردی و امنیتی شکل گرفته و همچنان درگیر چالش‌هایی چون تأخیر در پروژه‌های اقتصادی و دغدغه‌های امنیتی باقی مانده است.
در ادامه تماس‌های دیپلماتیک اخیر حکومت فعلی افغانستان، مقامات طالبان سفری به چین داشته‌اند.
سفری که در رسانه‌ها به‌عنوان نشانه‌ای از گرم شدن روابط پکن و کابل مطرح شده است.
با این حال، تحلیل‌گران معتقدند این نزدیکی بیش از آنکه حاصل اعتماد راهبردی باشد، بر مبنای ملاحظات محتاطانه و منافع محدود دو طرف در حال شکل‌گیری است.
به گزارش صدای افغان (آوا) و طلوع‌نیوز، چین برخلاف بسیاری از کشورهای غربی، در تعامل با طالبان از مداخله مستقیم در امور داخلی افغانستان پرهیز کرده و رویکردی منفعت‌محور و بدون تحمیل را در پیش گرفته است.
با این وجود، روابط میان دو طرف هنوز از سطح گفت‌وگوهای دیپلماتیک فراتر نرفته و پروژه‌هایی مانند استخراج معدن مس عینک و احداث خط آهن از مسیر واخان، همچنان در مرحله وعده باقی مانده‌اند.
در حوزه امنیت، نگرانی چین از فعالیت گروه‌هایی مانند جنبش اسلامی ترکستان شرقی و گروه سنی های تندروی داعش شاخه خراسان پابرجاست.
اگرچه طالبان مدعی کنترل این تهدیدات است، اما شواهد میدانی حاکی از ادامه فعالیت برخی از این گروه‌ها در مناطق مختلف افغانستان است.
موضوعی که می‌تواند اجرای پروژه‌های اقتصادی چین در چارچوب ابتکار «کمربند و جاده» را با ریسک مواجه کند.
در مجموع، هرچند روابط پکن و کابل به‌ظاهر گرم و آرام به‌نظر می‌رسد، اما فقدان اعتماد متقابل، نبود پیشرفت ملموس در همکاری‌های اقتصادی، و نگرانی‌های امنیتی، این تعامل را در وضعیت شکننده‌ای نگه داشته است.
