اختلافات دیرینه بر سر مالکیت کشمیر، حمایت اسلام‌آباد از گروه‌های مسلح و درگیری‌های مرزی، زمینه‌ساز بیش از هفتاد سال تنش و چندین جنگ تمام‌عیار میان دو کشور هند و پاکستان شده است.
از زمان استقلال هند و پاکستان در سال 1947، منطقه کوهستانی کشمیر همواره کانون اصلی اختلاف میان این دو کشور بوده است.
بر اساس گزارش اسکای نیوز، ادعای مالکیت پاکستان به اکثریت مسلمان جمعیت این منطقه تکیه دارد، در حالی که دهلی‌نو بر مبنای الحاق رسمی کشمیر به هند، این منطقه را بخشی از قلمرو خود می‌داند.
به گزارش ایندیپندنت فارسی، نخستین درگیری در سال 1947 و در پی قیام مسلحانه مسلمانان کشمیر آغاز شد و با دخالت هند و امضای آتش‌بس در 1949 پایان یافت.
جنگ دوم در سال 1965 پس از حمله نیروهای پاکستانی به کشمیر هندی شعله‌ور شد و با دخالت سازمان ملل خاتمه یافت.
در سال 1971، با آغاز جنگ داخلی در پاکستان شرقی، هند مداخله نظامی کرد که به تجزیه پاکستان و پیدایش بنگلادش منجر شد.
از سال 1989 نیز با ورود جنگجویان سنی تندرو از افغانستان، موج جدیدی از درگیری در کشمیر آغاز شد.
سال 1999درگیری کارگیل، جنگی محدود اما پرهزینه به راه انداخت.
در دهه 2000، حملاتی از جمله به مجلس کشمیر در سال (2001) و بمبئی در سال (2008) تنش‌ها را افزایش داد.
هند، سازمان‌های فعال در پاکستان را مسئول این اقدامات دانست.
در سال 2019، هند به پایگاه گروه جیش محمد در خاک پاکستان حمله هوایی کرد.
در پی آن، درگیری هوایی میان دو کشور بالا گرفت و یک خلبان هندی اسیر شد.
این تنش‌ها تا امروز هم چنان ادامه دارد.
به گزارش ایندیپندنت فارسی، در 22 آوریل 2025، 26 گردشگر در حمله مسلحانه‌ای در کشمیر کشته شدند.
دهلی این حمله را به گروه‌های مورد حمایت پاکستان نسبت داد. گروه «مقاومت کشمیر» مسئولیت این اقدام را برعهده گرفت.
کارشناسان معتقدند که این تنش‌ها، همچنان تهدیدی جدی برای امنیت منطقه‌ای به شمار می‌روند.
