آیت‌الله‌العظمی شیرازی: از مفهوم استخفاف نماز به صورت قطعی این چنین برداشت می‌شود که انسان عمدا نماز را به تاخیر بیندازد به گونه‌ای که وقت نماز منقضی شود
نشست علمی روزانه آیت الله العظمی سید صادق حسینی شیرازی، روز شنبه بیست و هفتم شوال سال 1446 برگزار شد، در این نشست هم چون جلسات پیشین ، ایشان به سوال های حاضران در جلسه ، پیرامون مسائل مختلف فقهی پاسخ دادند.
آیت الله العظمی شیرازی با اشاره به این حدیث معروف امام صادق علیه السلام: شفاعت ما شامل کسی که نماز را سبک بشمارد نمی‌شود، فرمودند: استخفاف کلمه‌ای عربی است که امام صادق علیه السلام از این تعبیر برای فهم عرف استفاده فرموده‌اند.
معظم له در با حدود و مصادیق استخفاف نماز فرمودند: امام صادق علیه السلام حدود استخفاف را معین نفرموده‌اند، و ممکن است که استخفاف دارای مراتبی باشد.
ایشان در رابطه با آثار استخفاف نماز فرمودند: آنچه که از معنای استخفاف نماز که موضوع برای حکم آن است، این است که چنین شخصی شامل شفاعت اهل بیت علیهم السلام نمی‌شود.
آیت الله العظمی شیرازی با مفهوم استخفاف نماز فرمودند: از مفهوم استخفاف نماز به صورت قطعی این چنین برداشت می‌شود که انسان عمدا نماز را به تاخیر بیندازد به گونه‌ای که وقت نماز منقضی شود.
