هوش مصنوعی و آینده امنیت جهانی؛ گذار از بازدارندگی هسته‌ای به دیجیتالی
در جهانی که فناوری‌های نوین در حال تغییر اساسی در ساختار قدرت و دکترین‌های امنیتی هستند، هوش مصنوعی به یکی از مهم‌ترین ابزارهای استراتژیک بدل شده است.
قدرت‌های بزرگ اکنون نه تنها بر تسلیحات هسته‌ای، بلکه بر تسلط بر فناوری‌های دیجیتال و هوش مصنوعی تمرکز دارند، در حالی که ماهیت تهدیدات امنیتی نیز دگرگون شده است.
در دوران جنگ سرد، قدرت‌های بزرگ بر اساس دکترین بازدارندگی هسته‌ای، هر یک به‌دنبال کسب برتری نظامی و جلوگیری از درگیری مستقیم بودند.
با گذشت زمان، این معادله تغییر کرده و عصر جدیدی به نام «بازدارندگی دیجیتالی» آغاز شده است.
امروز، دیگر تسلیحات هسته‌ای تنها ابزار قدرت نیستند، بلکه توانایی بهره‌گیری از هوش مصنوعی و داده‌های کلان به یک مزیت راهبردی تبدیل شده‌اند.
در عصر دیجیتال، قدرت‌های جهانی به ویژه آمریکا و چین، در حال رقابت برای توسعه سیستم‌های هوش مصنوعی هستند که قادر به مدیریت جنگ‌ها، تصمیم‌گیری‌های نظامی و اجرای عملیات‌های تهاجمی بدون مداخله انسانی هستند.
این رقابت، هرچند مشابه رقابت تسلیحات هسته‌ای در قرن گذشته به نظر می‌رسد، اما از نظر پیچیدگی، هزینه و فراگیری تفاوت‌های قابل توجهی دارد.
در این دنیای جدید، تهدیدات امنیتی دیگر محدود به موشک‌های قاره‌پیما یا حملات نظامی مستقیم نیستند.
تهدیدات سایبری و حملات دیجیتالی که می‌توانند زیرساخت‌های حیاتی مانند شبکه‌های برق را مختل کنند یا افکار عمومی را دگرگون سازند، به چالش‌های جدید امنیتی تبدیل شده‌اند.
کشورهای مختلف، از جمله عربستان سعودی، تلاش دارند تا دکترین‌های امنیتی خود را با این تحولات همسو کنند و از فناوری‌های دیجیتال برای حفظ امنیت خود بهره ببرند.
امروزه قدرت در دستان کسانی است که توانایی پیش‌بینی، کنترل و تصمیم‌گیری در زمان واقعی را با استفاده از فناوری‌های هوش مصنوعی دارند.
این دگرگونی در مفهوم قدرت، به وضوح نشان‌دهنده تغییرات عمده در عرصه جنگ‌ها و امنیت جهانی است.
