آموزش زودهنگام زبان دوم می‌تواند تأثیرات منفی بر مهارت‌های گفتاری کودکان داشته باشد.
کارشناسان توصیه می‌کنند که بهترین زمان برای شروع یادگیری زبان دوم، پس از تسلط کامل بر زبان مادری است.
فشار برای دو زبانه‌شدن ممکن است منجر به تداخل زبانی و مشکلات گفتاری شود، بنابراین والدین باید از آموزش همزمان زبان دوم خودداری کنند.
تحقیقات نشان می‌دهد که سن 4 سالگی برای آغاز یادگیری زبان دوم مناسب است.
بسیاری از والدین با پخش مداوم برنامه‌های زبان خارجی به دنبال فراهم آوردن شرایط دو زبانه‌شدن هستند، اما این روش‌ها گاهی موجب کاهش دایره واژگان و مشکلات ارتباطی در کودکان می‌شود.
کارشناسان پیشنهاد می‌کنند که والدین از قرار دادن کودکان زیر 2 سال در معرض زبان‌های خارجی خودداری کرده و پس از آن، فقط به مدت نیم‌ساعت در روز برنامه‌های کودک به زبان مادری را مجاز بدانند.
این رویکرد به بهبود مهارت‌های گفتاری کمک کرده و از فشار ناشی از یادگیری زودهنگام جلوگیری می‌کند.
