نخستین مشایه از منطقه تلعفر تا کربلا به یاد مسیر پیاده روی حضرت زینب و کاروان اهل بیت

اولین گردهمایی حسینی برای راه اندازی نخستین مشایه از منطقه تلعفر تا کربلا به یاد مسیر پیاده روی حضرت زینب سلام الله علیها و کاروان اهل بیت عصمت و طهارت برگزار شد.

اولین گردهمایی حسینی در منطقه تلعفر استان نینوای عراق به منظور هماهنگی و تدارک نخستین مشایه زیارت اربعین امام حسین علیه السلام برگزار شد.

این گردهمایی با حمایت موکب ها و هیئت های حسینی در منطقه تلعفر برگزار شد و طی آن تمهیدات لازم برای راه اندازی مشایه حسینی بررسی شد.

گردهمایی یاد شده که با عنوان «مشایه راه یا زینب از تلعفر تا کربلا» برگزار شد، شاهد حضور گسترده ی مردمی جمعی از حسینیان در میان تدابیر شدید امنیتی بود که برای اطمینان از ایمنی شرکت کنندگان در نظر گرفته شده بود.

هیئت اعزامی شبکه ماهواره ای الزهراء سلام الله علیها که از زیر مجموعه های مجموعه رسانه ای امام حسین علیه السلام می باشد نیز در این گردهمایی حضور داشتند.

گفتنی است که کاروان اهل بیت را پس از انتقال به کوفه،‌ و مدتی اقامت در این شهر، به سوی دمشق، پایتخت حکومت اُمویان، فرستادند، در برخی از تواریخ ذکر شده که تلعفر یکی از شهرهایی بوده که کاروان اهل بیت از آن عبور کرده اند.

شیخ عباس قمی در کتاب نفس المهموم به نقل از ابن شهرآشوب در کتاب مناقب آل أبي طالب می نویسد: « ابومخنف نقل می کند: خولی وارد موصل نشد و راه صحرا در پیش گرفتند و از جبله و تلعفر و سپس سنجار و قلعه نصیبین گذشتند.

در کتاب موکب الإباء من کربلاء الی الکوفه الی الشام درباره گذشتن خاندان عترت علیهم السّلام از این منطقه هم آمده است: کاروان سرهای مطهر و خاندان عترت (علیهم السّلام) به سمت غرب حرکت کردند تا وارد سرزمینهای جزیره سوریه شوند و از تلعفر و سپس بر سنجار، شهری واقع در دامنه جنوبی کوه سنجار که نیمه شرقی آن در عراق و نیمه غربی آن در سوریه امروزی است، گذشتند.

هم اکنون شهر تلعفر یکی از برجسته ترین مناطق استان نینوا به شمار می رود که جمعیت زیادی از شیعیان اهل بیت علیهم السلام را در خود جای داده است.

لذا برگزاری این مشایه آن هم از این مسیر، در راستای احیاء و اعتلای شعائر حسینی و گسترش مشارکت در زیارت اربعین صورت گرفته است.

جاده تلعفر به سمت کربلا نیز تبلور و بیانگر نمادهای ویژه ای است، و راهی محسوب می شود که اهل بیت امام حسین علیه السلام در سفر ناگوار خود پس از واقعه کربلا، این مسیر را طی کردند.

بدین لحاظ این مشایه و انتخاب مسیر و نامی که بر آن نهاده شده، از بعد تاریخی و معنوی دارای اهمیت ویژه ای است.