آمریکا اعلام کرد که واردات کالاهای تولیدی پنج شرکت دیگر چینی را به دلیل به کارگیری اجباری و نقض حقوق اقلیت مسلمان اویغور ممنوع کرده است.
ایالات متحده امریکا اعلام کرد که صادرات کالاهای دو شرکت تولیدکننده محصولات مگنیزیم مستقر در هانگ‌کانگ و یک شرکت استخراج‌کننده محصولات غیرفلزی را براساس قانون جلوگیری از کار اجباری اویغورها ممنوع کرده است.
واشنگتن این اقدام را برای خارج کردن کالاهای تولیدی با کار اجباری از زنجیره تامین آمریکا انجام داده است..
آمریکا پیش از این هم واردات محصولات دست‌کم ۶۷ شرکت تولیدی پوشاک پنبه‌ای، قطعات موتر، کفش و صفحه‌های خورشیدی را ممنوع کرده بود.
ایالات متحده این ۷۰ شرکت چینی را متهم کرده است که به نحوی در استفاده از کار اجباری اویغورها دخیل هستند.
آمریکا چین را به نقض حقوق بشر در منطقه خودمختار سین‌کیانگ در غرب چین متهم می‌کند.
واشنگتن می‌گوید که چین مردم اقلیت قومی و مذهبی اویغور، قزاق و قرقیز این منطقه را به اردوگاه‌های کار اجباری می‌فرستد و در پی نسل‌کشی آن‌ها است.
چین این ادعای امریکا را رد می‌کند، اما اخیرا یک مقام چینی گفته بود که پاکسازی اسلام از منطقه خودمختار سین‌کیانگ حتمی است.
ما ژین روی، رئیس حزب کمونست چین در سین‌کیانگ در حاشیه نشست سالانه پارلمان چین در بیجینگ به خبرنگاران گفت: «همه می‌دانند که اسلام در سین‌کیانگ باید پاکسازی شود، این یک روند اجتناب‌ناپذیر است.»
گفتنی است بیش از یک میلیون مسلمان اویغور به بهانه «افراط گرایی دینی» در اردوگاه‌های بازپروری اجباری دولت چین در منطقه خودمختار تُرکستان شرقی (سین‌کیانگ) تحت بازداشت و شکنجه قرار دارند.
دولت چین درخواست نمایندگان سازمان های مردم نهاد، حقوق بشر و سازمان ملل متحد برای سفر به منطقه و بررسی شرایط مسلمانان اویغور از نزدیک را همواره رد کرده است.
براساس گزارش اخیر سازمان دیده‌بان حقوق بشر، دولت چین به بهانه “تدابیر امنیتی پیشگیرانه” بسیاری از اویغورها را بدون هیچ روند قضایی در اردوگاه های اجباری نگه داشته است.
پکن با وجود پایگاه‌های نظامی سری در منطقه ترکستان شرقی که در آن مسلمانان نگهداری می‌شوند، در توجیه این سیاست خود، مدعی شده که این اقدامات برای “مبارزه با تروریسم” صورت می‌گیرد.
نهادهای بین المللی و سازمان های حقوق بشر این ادعاهای دولت چین را رد کرده و سیاست مذکور را در راستای نسل‌کشی اویغورها می‌دانند.
براساس داده‌های سازمان عفو بین‌الملل، پارلمان اروپا و دیده بان حقوق بشر، از سرنوشت بسیاری از روشنفکران، دانشمندان، ورزشکاران و هنرمندان اویغور که در «اردوگاه‌های کار اجباری» چین به سر می‌برند، اطلاعی در دست نیست.
