در‌سال ۲۰۰۵ مجمع عمومی سازمان ملل، بیستم دسامبر برابر بیست‌ونهم آذر ماه را به عنوان روز جهانی همبستگی بشر تعیین کرد.
شکل‌گیری روز جهانی همبستگی به سال ۲۰۰۵ برمی‌گردد ، از جمله مهم‌ترین دلایل ثبت این روز در تقویم جهانی می‌توان به این موارد اشاره کرد:
ارزش قائل‌شدن برای تکثر در عین وحدت، افزایش آگاهی عمومی درباره اهمیت همبستگی و انسجام اجتماعی، تقویت همبستگی برای رسیدن به توسعه پایدار، تشویق مردم و دولت‌ها به طراحی و اجرای برنامه‌های مختلف برای ازبین‌بردن فقر.
اگر به صد‌سال پیش برگردیم، به احتمال فراوان مردم از سرنوشت یکدیگر به‌جز افراد نزدیک خبردار نبودند.
در آن روزگار ، چنانچه یک روستا دچار مشکل می‌شد، مدتی طول می‌کشید تا اهالی روستای نزدیک به آنان نیز از وجود آن مشکل مطلع شوند.
اگر این مشکل در یک شهر بود، ماه‌ها طول می‌کشید و اگر در یک کشور بود، سال‌ها زمان لازم بود که کسی از آن اطلاع پیدا کند و اگر در یک قاره دیگر بود، احتمالا اطلاع نداشتند که قاره دیگری با فرهنگ و مردمان و مشکلات دیگری وجود دارد.
ولی امروز چنین نیست، ما می‌توانیم به همان سرعتی که از سرنوشت نزدیکان‌مان مطلع می‌شویم، از سرنوشت سایر مردمان در هر نقطه‌ای از جهان نیزاطلاع پیدا کنیم.
همین ویژگی است که ۷میلیارد نفر جمعیت جهان را هر روز به یکدیگر نزدیک و نزدیک‌تر و همبسته‌تر و همبستگی بشر را به یک ارزش جهانی تبدیل کرده است.
بشر به معنای مطلق کلمه ، فراتر از رنگ، نژاد، جنسیت، دین، فرهنگ و… همگی در یک کشتی به‌سر می‌برند و در یک دریا درحال حرکت هستند.
همبستگی این بشر به شرطی محقق می‌شود که حداقلی از حقوق اولیه برای آن در نظر گرفته شود ، توسعه پایدار و رفع فقر و تبعیض از لوازم اولیه برای تحقق آن است .
در سطح بین‌المللی نیز رسیدن به توافقاتی بر مبنای گفت‌وگوی عادلانه و پرهیز از جنگ و ملتزم بودن به تعهدات بین‌المللی مبنای این همبستگی است.
رکن اساسی این همبستگی احترام به تنوع بشر و به رسمیت شناختن این تنوع است.
اینکه بپذیریم هر یک از آحاد بشر در ذیل یک فرهنگ و تمدن زندگی کرده و بزرگ شده و باید همه این فرهنگ‌ها محترم شمرده شود.
به مناسبت این روز ، سازمان جهانی نفی خشونت «مسلمان آزاده» (وابسته به بنیاد جهانی حضرت آیت الله العظمی سید صادق حسینی شیرازی پیامی صادر کرد.
در بخشی از این پیام آمده است : علی رغم تلاش های سازمان های بین المللی، از سال ها پیش انحطاط بی سابقه وضعیت بشر، احساسات، سرخوردگی و اندوه را برانگیخته است و این موضوع به دلیل تقسیم شدن و چندپارگی جامعه بین المللی است که منجر به درگیری هایی با پیامدهای غیرقابل پیش بینی شده است.
در ادامه این پیام می خوانیم : برای همگان آشکار است که وضعیت بین المللی کنونی به تهدیدی جدی برای امنیت و ثبات جهانی تبدیل شده است و نگرانی فزاینده ای برای صلح بین المللی ایجاد کرده و جان میلیون ها نفر را به خطر انداخته، که لازم است هرچه زودتر توقفی کلی و جامع صورت پذیرد تا همه دولت ها و نظام های سیاسی در رویه ها و اقدامات شان در مواجهه با چالش های جاری بازنگری کنند.
این سازمان در پایان از همه دولت ها، سازمان ها و نهادها دعوت نمود تا برای کمک به ملت های آسیب دیده از جنگ یا بلایای طبیعی، یا مردمی که به دلیل منابع ضعیف کشورهایشان از فقر و تنگدستی رنج می برند، تلاش کنند، چون انسان ها، صرف نظر از رنگ، نژاد یا اعتقادشان، همانند همدیگر هستند
