جنجال ادعای «۸۵ درصدی بودن پناهندگان مسلمان»؛ واقعیت آماری چه می‌گوید؟
جنجال ادعای «۸۵ درصدی بودن پناهندگان مسلمان»؛ واقعیت آماری چه می‌گوید؟
حزب راست‌گرای «چگا» در پرتغال با طرح ادعای «اکثریت مطلق بودن پناهندگان مسلمان» بار دیگر موجی از اسلام‌ستیزی را به راه انداخته است، اما داده‌های سازمان ملل و کشورهای میزبان روایت دیگری را نشان می‌دهد.
در روزهای اخیر، یک سیاستمدار وابسته به حزب راست‌گرای «چگا» در پرتغال در شبکه اجتماعی ایکس مدعی شد که «۸۵ درصد از پناهندگان مسلمان هستند».
این اظهارات که از سوی رسانه «یورونیوز» بازتاب یافته، ادامه همان رویکرد اسلام‌ستیزانه‌ای است که پیشتر از رهبر این حزب، آندره ونتورا، شنیده شده بود؛ فردی که صریحاً خواستار «کاهش حضور مسلمانان در اتحادیه اروپا» شده است.
پدرو فرازائو، دیگر عضو چگا، در اظهاراتی مشابه مدعی شد که پناهجویان «به‌جای درخواست پناهندگی در کشورهای اسلامی، عمدتاً به غرب می‌گریزند».
اما آیا واقعاً چنین ادعاهایی با داده‌های رسمی همخوانی دارد؟
بر اساس گزارش کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل، در سال ۲۰۲۴ میلادی حدود ۴۲.۷ میلیون پناهنده در جهان وجود داشته است.
همچنین آمارها نشان می‌دهد ۷۳ میلیون و پانصد هزار نفر آواره داخلی و ۸.۴ میلیون نفر پناهجو در ثبت‌های بین‌المللی قرار دارند.
کشورهای اصلی مبدأ پناهندگان در این سال عبارتند از: سوریه، افغانستان، سودان جنوبی، ونزوئلا و اوکراین.
در حالی که سه کشور نخست اکثریت مسلمان دارند، دو کشور آخر به‌طور عمده مسیحی‌نشین هستند.
یک سخنگوی سازمان ملل در گفت‌وگو با «یورووریفای» تصریح کرد: «با توجه به سهم بالای پناهندگان اوکراینی و ونزوئلایی، ادعای ۸۵ درصدی بودن پناهندگان مسلمان بعید به نظر می‌رسد.» این اظهارنظر نشان می‌دهد که تصویرسازی‌های چگا بیش از آنکه مبتنی بر آمار باشد، ریشه در گفتمان سیاسی و نگرش ضداسلامی دارد.
از سوی دیگر، برخلاف ادعای این حزب راست‌گرا، آمارهای سازمان ملل نشان می‌دهد که بیشترین میزبانی از پناهندگان در سال‌های اخیر نه در اروپا، بلکه در کشورهای اسلامی انجام گرفته است.
ترکیه، ایران، پاکستان و چاد در صدر فهرست کشورهایی قرار دارند که میلیون‌ها پناهنده را در خاک خود پذیرفته‌اند.
تنها آلمان در میان هفت کشور اصلی میزبان پناهندگان جای دارد و سایر کشورهای اروپایی فاصله زیادی با آمار میزبانی کشورهای اسلامی دارند.
این داده‌ها روشن می‌سازد که مسئله پناهندگی بیشتر از آنکه به دین مربوط باشد، نتیجه مستقیم جنگ‌ها، بحران‌های اقتصادی و بی‌ثباتی‌های سیاسی است.
تمرکز بر برچسب‌های مذهبی، همانند آنچه حزب چگا انجام می‌دهد، می‌تواند به تقویت شکاف‌های اجتماعی و تحریک موج‌های جدید اسلام‌ستیزی در اروپا منجر شود.
واقعیت این است که پناهندگان، صرف‌نظر از دین و ملیت، قربانیان مستقیم بحران‌های جهانی هستند و نیازمند برخوردی انسانی، عادلانه و به دور از سوءاستفاده‌های سیاسی‌اند.
