جوانان تحصیلکرده قاهره در خط مقدم پاکسازی محیطزیست

جوانان تحصیلکرده قاهره در خط مقدم پاکسازی محیطزیست
در منطقهای محروم و شناختهشده به نام «شهر زباله» در شرق قاهره، نسلی نو از جوانان فرهیخته با آگاهی زیستمحیطی و احساس مسئولیت اجتماعی، عزم خود را برای زدودن آلودگی از پایتخت جزم کردهاند.
این خیزش آرام و پربرکت، به الگویی الهامبخش برای جوامع اسلامی در مواجهه با بحران محیطزیست بدل شده است.
منطقه مانشیت نصر در دامنه شرقی قاهره، سالها با تصویری تاریک و نازیبا شناخته میشد؛ جایی که زبالهها در خانهها، کوچهها و بر بامها تلنبار بودند و چهرهای ناخوشایند به محله بخشیده بودند.
این ناحیه که محل سکونت بیش از دویستهزار نفر است، از دهههای پیشین مسئولیت جمعآوری و جداسازی بخش بزرگی از زبالههای قاهره را به دوش میکشد، بیآنکه در چشم جامعه، شأنی شایسته یابد.
اکنون اما، در سکوت، تحولی ژرف در دل این محله شکل گرفته است.
گروهی از جوانان تحصیلکرده، بهجای پشت کردن به زادگاه خود یا پیوستن به مشاغل رایج شهری، راهی دیگر برگزیدهاند؛ راهی که بازیافت را نه حرفهای بیارزش و مایه خفت و خواری، بلکه رسالتی اخلاقی و وظیفهای دینی برای حفظ امانت الهی در زمین میدانند.
در سایه همین نگاه، خانوادهها با همه توان، در روند گردآوری، جداسازی و فشردهسازی زباله مشارکت دارند و روزانه صدها کیلوگرم پسماند را آماده بازیافت میکنند.
پیوند نسلها در این تلاش، هم همبستگی اجتماعی را تقویت کرده و هم عزت و کرامت انسانی را به کار آنان بازگردانده است.
اگرچه دولت مصر نهادهایی برای مدیریت پسماند تأسیس کرده، اما نارساییهای اجرایی و کمبود منابع، بار سنگین این مأموریت را بر دوش همین جوامع محلی نهاده است.
در این میان، برخی نهادهای بینالمللی نیز با پشتیبانی مالی و آموزشی، به یاری این تلاش مردمی آمدهاند.
به گزارش گاردین، نگاه جامعه به مانشیت نصر دگرگون شده است؛ محلهای که روزی طردشده بود، امروز الگویی مردمی برای مشارکت در نجات زمین است.
تجربهای که نشان میدهد ایمان، دانایی و اقدام، همچنان میتوانند جهانی پاکتر بسازند.
از داستان جوانان مصری میتوان چنین درس گرفت که ارزش و شرافتِ کار به ظاهر آن نیست، بلکه به نیتی است که پشت آن نهفته است.
وقتی انسان با ایمان، آگاهی و تعهد وارد میدان میشود، حتی کار با زباله نیز میتواند به حرکتی عزتمند، اثرگذار و الهامبخش بدل شود.
این جوانان نشان دادند که میتوان در دل محرومیت، فرصتی برای خدمت به خلق و حفظ زمین آفرید، و به جای گله از شرایط، خود بخشی از راهحل شد.
این تجربه به جوانان ما یادآوری میکند که تغییر، از خود ما آغاز میشود، هرچند از سادهترین نقطهها.