پس از سال‌ها تنش و جدایی، بریتانیا و اتحادیه اروپا در نشستی تاریخی در لندن به توافق‌های تازه‌ای درباره تجارت، همکاری‌های امنیتی و کنترل مرزها دست یافتند.
توافق‌هایی که می‌تواند رابطه دو طرف را به سوی تعامل بیشتر و منافع متقابل سوق دهد، اما انتقادات داخلی درباره از دست رفتن برخی از استقلال‌ها همچنان ادامه دارد.
در نشستی که روز 29 اردیبهشت 1404 (19 می 2025) در لندن برگزار شد، نمایندگان بریتانیا و اتحادیه اروپا به توافق‌هایی مهم در زمینه روابط پسابرگزیت دست یافتند.
به گزارش دویچه وله فارسی، رادیو فردا، یورونیوز فارسی و منابع دیگر، این توافق‌ها شامل همکاری‌های جدید در حوزه‌های متنوعی مانند تجارت، حق ماهی‌گیری، کنترل مرزها و به ویژه امنیت و دفاع می‌شود.
حوزه‌هایی که از زمان خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا در سال 2020، کمتر شاهد چنین همکاری گسترده‌ای بوده‌اند.
نخست‌وزیر بریتانیا و رئیس کمیسیون اروپا این توافق را به عنوان «فصلی جدید» در روابط دو طرف توصیف کردند که می‌تواند به نفع هر دو باشد.
از جمله نکات برجسته این توافق، کاهش محدودیت‌ها و تسهیل عبور کالاها و خدمات در مرزهای تجاری بریتانیا و اتحادیه اروپا است.
به ویژه در بخش صنایع غذایی، توافق دامپزشکی جدید باعث خواهد شد کنترل‌های مرزی کمتری اعمال شود که این امر برای تولیدکنندگان و صادرکنندگان بریتانیایی بسیار مهم است و انتظار می‌رود صادرات آنها به کشورهای اتحادیه اروپا افزایش یابد.
همچنین، یکی از محورهای اصلی این همکاری‌ها، پیمان امنیتی جدیدی است که به عنوان مکمل ناتو معرفی شده و راه را برای همکاری‌های دفاعی، اقتصادی و امنیتی گسترده‌تر باز می‌کند.
این پیمان به بریتانیا اجازه می‌دهد در پروژه‌های بزرگ اروپایی مانند برنامه سیف (SAFE) برای توسعه صنایع دفاعی شرکت کند و از منابع مالی و فناوری‌های نوین برخوردار شود.
با وجود این، انتقادات داخلی علیه این توافق‌ها ادامه دارد.
احزاب مخالف دولت بریتانیا این توافق را به عنوان محدودیت استقلال کشور و تسلیم در برابر بروکسل می‌دانند.
اما دولت کارگری با تاکید بر ضرورت این همکاری‌ها در شرایط پرچالش جهانی و افزایش بحران‌های امنیتی، از این توافق حمایت می‌کند.
از زمان تهاجم روسیه به اوکراین، همکاری‌های دفاعی میان بریتانیا و اتحادیه اروپا افزایش یافته است و این توافق می‌تواند مسیر تعاملات را مستحکم‌تر و پایدارتر سازد.
