سازمان ملل متحد به مناسبت 17 اکتبر، روز جهانی ریشه کنی فقر، خواستار دسترسی همگانی به کار مناسب و حمایت اجتماعی به عنوان ابزاری برای حفظ کرامت انسانی برای همه شده است. این سازمان می‌گوید تقریبا ۷۰۰ میلیون نفر در جهان در فقر شدید زندگی می‌کنند.
مجمع عمومی سازمان ملل متحد در سال 1993 میلادی، هفدهم اکتبر را به عنوان روز جهانی ریشه کنی فقر در جهان به رسمیت شناخته و از آن به بعد همه ساله این روز را گرامی می دارد.
سازمان ملل روز سه‌شنبه 25 مهر، در گزارشی اعلام کرده بسیاری از کسانی که در فقر شدید زندگی می‌کنند، در اقتصاد غیررسمی کار می‌کنند و با شرایط سخت و خطرناکی روبرو هستند.
به گفته ی این سازمان، علی‌رغم ساعات طولانی کار، این افراد قادر به کسب درآمد کافی برای مخارج خود و خانواده نیستند. سازمان بین‌المللی کار تخمین می‌زند که تقریباً دو سوم جمعیت شاغل جهان، یعنی بیش از دو میلیارد نفر، کارگران غیررسمی هستند.
طبق گزارش سازمان ملل، در سال ۲۰۲۰، تنها ۴۶.۹ درصد از جمعیت جهان تحت پوشش حداقل مزیت حمایت‌های اجتماعی قرار گرفتند اما بیش از نیمی از جمعیت جهان از پوشش این برنامه‌ها بیرون ماندند.
هرچند شرایط کار غیررسمی عمدتا در امریکای لاتین و افریقا ذکر شده، اما کار غیررسمی در کشورهای با درآمد بالا به ویژه در میان کارگران حاشیه نشین و فاقد مدرک نیز وجود دارد.
علاوه براین، افرادی که مستقیماً تحت تأثیر فقر شدید قرار می گیرند با تبعیض مواجه می‌شوند و به‌دلیل وضعیت اجتماعی-اقتصادی، سطوح پایین تحصیلات و همچنین ننگ ناشی از فقیر بودن، قادر به دستیابی به کار مناسب نیستند.
صندوق کودکان سازمان ملل، یونیسف تخمین می‌زند که در کشورهای کم توسعه یافته، از هر چهار کودک ( ۵ تا ۱۷ سال) بیش از یک نفر درگیر کارهایی است که برای سلامتی و رشد آنها مضر است.
تبعیض در میان زنان نیز وجود دارد که طبق گزارش سازمان بین‌المللی کار، ۵۸ درصد از نیروی کار غیررسمی را تشکیل می‌دهند.
نگرانی سازمان ملل به مناسبت روز جهانی ریشه کنی فقر در جهان در حالی است که هم اکنون چندین کشور آسیایی به ویژه کشورهای اسلامی از افزایش فقر و گرسنگی رنج می‌برند.
یمن، سوریه، افغانستان و پاکستان از جمله کشورهایی هستند که طی سال‌های اخیر به دلایل تحولات سیاسی امنیتی و حوادث طبیعی دچار قحطی و فقر شدید شده اند.
در این میان، افغانستان تحت کنترل طالبان یکی از فقیرترین کشورهای جهان است که مردم آن با توجه به شرایطی که طالبان تحمیل کرده، به سرعت به سمت فقیرتر شدن حرکت می‌کنند.
بر اساس گزارش‌های معتبر جهانی، افغانستان تحت حاکمیت طالبان با بزرگ‌ترین بحران بشری دست به گریبان است. با فرارسیدن زمستان و افزایش روزافزون فقر، میلیون‌ها تن در این کشور از تشدید گرسنگی و سردی هوا ابراز نگرانی کرده اند.
اکثریت شهروندان افغانستان می‌گویند که خشکسالی‌های پی در پی، بیکاری زنان و عدم سرمایه گذاری در راستای زیربناها و برنامه‌های توسعه‌ای، باعث افزایش نگرانی‌های آنان در زمستان پیش رو شده است.
