Hizmetin Son Anları; Yürek Burukluğu Fakat Heyetlerin Memnuniyeti
Hizmetin Son Anları; Yürek Burukluğu Fakat Heyetlerin Memnuniyeti
Erbain günlerinin sona ermesiyle birlikte, Necef ve Kerbela sessizleşiyor ve günlerce var gücüyle hizmet eden heyetler, şimdi hizmet düzenlerini topluyorlar.
Bu anlar, memnuniyet, özlem ve gelecek yıl için umut dolu bir birleşimdir.
👈🏻Arkadaşımızın bu konu hakkındaki haberini inceleyelim.👉🏻
Erbain coşkulu günlerinin ardından, Necef ve Kerbela yolu yavaş yavaş sakinleşir ve başka bir renge bürünür.
Ziyaretçilere tüm güç ve samimiyetle günler ve geceler boyunca hizmet eden heyetler, şimdi kazanlarını, bayraklarını ve ekipmanlarını toplamakla meşguller.
Dün ziyaretçilere ekmek, su ve sevgi dağıtan eller, bugün buruk bir iç çekişle, hizmet düzeni toplarken coşkulu günlerin anılarını içlerinde yaşarlar.
Köşe bucakta, yanaklarından yaşlar süzülen yüzler görülür. Yorgunluktan değil, Kerbela’da ağırlanan İmam Hüseyin’in (a.s) misafirliğinin sona ermesinin bıraktığı tatlı bir hüzünden.
Bakışlar, bazen kubbeye ve türbelere, bazen de ziyaretsiz yolların sonuna doğru ve kalpte şu sözcükler yankılanıyor: “Keşke seneye yine burada olabilsek…”
Heyetler için, Erbain’in sonu hizmetin sona ermesi değil, özlemin başlangıcıdır.
Kalpler ince bir tereddütle atar: Gelecek yıl yine hizmet etme fırsatı bulabilecekler midir? Bu soru, gözyaşlarını daha sıcak ve duaları daha içten yapar.
Bu anlar, memnuniyet ve hüzün dolu bir birleşimdir. Hizmetin emanetinin son ana kadar devam etmiş olmasından duyulan memnuniyet ve kutsal günlerin hızlı geçişine duyulan hüzün.
Heyetler, her adımda yolu terk ederken, ziyaretçilerin gülümsemeleri, salavatlar ve manevi anılarla evlerine dönerler.
Bu yıl da tıpkı önceki yıllar gibi, heyetler sistemli bir yönetim ve gönüllülerin koordinasyonu ile refah ve tedavi hizmetleri sunarak ziyaretçilere benzersiz bir deneyim sundular.
Ancak şimdi yollar sakinleşmişken, heyetler sevgi dolu kalpleriyle bir başka Erbain için hazırlanıyorlar.
Bu son, sadece başka bir hizmetin ve İmam Hüseyin’in (a.s) sonsuz sevgisinin umudunun başlangıcıdır.
Heyetler kalpleri dua ve gözyaşlarıyla gelecek yıla bakarken, yeniden buluşma sözünü kendileriyle taşımaktadır.
Erbain’in sonu, yardımlaşma, içtenlik ve hizmet aşkının ortaya çıktığı bir andır.
Heyetler memnuniyet ve özlemle yolu terk ederken, manevi ve insancıl bir deneyimi kendileriyle birlikte taşırlar. Böylece gelecek yıllarda aşk kervanında tekrar yer alabilirler.
