Hicri 1411 Şabaniye Ayaklanması’nın Bastırılmasının ve Saddam’ın Irak Şii’lerine Uyguladığı Soykırımın Yıldönümü
21 Şaban, Saddam güçlerinin Hicri 1411 Şabaniye Ayaklanması’nı bastırmak amacıyla Kerbela ve Necef şehirlerine gerçekleştirdiği ağır askeri müdahalenin ardından Irak Şiilerine yönelik soykırımın yıldönümüdür. Bu ayaklanma, son yıllarda Irak’ta Şiilere karşı işlenen en kanlı tarihi suçlardan biri olarak kabul edilmektedir.
Şaban ayı, mübarek bayramlarının yanı sıra, Irak Şiileri ve hatta dünyadaki Şiiler için acı hatıraları da beraberinde getiriyor. Bu anılar, Kerbela’da binlerce Irak Şiisinin öldürülmesi ve İmam Hüseyin (a.s)’ın kutsal türbesine yapılan saldırıyla bağlantılıdır.
Irak halkının, Hicri 1370 yılına tekabül eden Milari 1991 yılında Irak Baas rejimine karşı başlattığı ayaklanma, ülkenin kuzeyinden güneyine kadar bütün bölgeyi kapsamıştır.
Bu ayaklanma, Körfez Savaşı’nın ve Irak ordusunun helikopterler dâhil her türlü hava hareketini yasaklayan 670 sayılı Güvenlik Konseyi Kararı’nın sonunda gerçekleşmiş ve bunun sonucunda ülkenin büyük bölümünün kontrolü halk güçlerinin eline geçmiştir.
Göstericiler kısa sürede Basra şehrini ele geçirdiler. Şehrin ele geçirildiği haberi yayıldığında diğer Irak vilayetlerinde de bazı halklar ayaklandı ve diğer şehirler birbiri ardına ele geçirildi.
Irak halkının Saddam’a karşı ayaklanmasının nedenleri arasında, Kuveyt’le yaşanan savaştan sonra Irak’ın ekonomik ve refah altyapısının çökmesi, İran’la yaşanan savaştan kalan tahribat ve halkın Baas hükümetinden duyduğu hoşnutsuzluklar sayılabilir.
Öte yandan Baas Partisi’nin iktidara gelmesinden ve Saddam’ın iktidara gelmesinden yaklaşık otuz yıl sonra muhaliflerin bastırılıp öldürülmesi koşulları, ardı ardına gelen kanlı darbeler ve bunun sonucunda çok sayıda insanın öldürülüp infaz edilmesi, halk ayaklanmasının fitilini ateşlemek için bekleyen etkenlerdi.
Tam bu sırada Irak’ın çeşitli kentlerindeki halklar fırsatı değerlendirdi ve Irak’ta neredeyse ülke çapında bir ayaklanma patlak verdi.
Hicri 1411 Şaban ayında Irak’ta meydana gelen ayaklanmada, Irak’ın on sekiz vilayetinden on dördünü halk ele geçirmiş, isyancılar Diyala, Vasit, Meysan, Basra, Zikar, Müsenna, Kadisiye, Babil, Kerbela, Necef, Dohuk, Erbil, Kerkük ve Süleymaniye vilayetlerini ele geçirmiş, sadece Selahaddin, Bağdat, Neyneva ve Anbar gibi merkez vilayetleri hükümet kontrolünde bırakmıştır.
Bu ayaklanma o kadar hızlı ilerledi ki, yaklaşık on gün içinde hükümet şaşkınlığa uğradı ve nasıl karşı koyacağını bilemedi.
Necef-i Eşref’te halk hareketleri Şaban ayının 16’sında Emirü’l-Müminin’in türbesi etrafında gösteriler şeklinde başladı.
Çatışmalar Şaban ayının 17’sinde öğle saatlerine kadar devam etmiş, halk grupları zafer kazanmış ve şehir merkezinde yeşil bayraklar göndere çekilmişti.
Mukaddee Kerbela’da halkın kıyamı da Şaban ayının 18’inde başladı, ancak Şaban ayının 16’sında şehirde dağınık çatışmalar yaşandı.
Kutsal şehir Kerbela’da halk hareketleri üç gün sürdü ve üçüncü gün halk şehrin kontrolünü ele geçirdi.
Irak halkının Şabaniye ayaklanması 15 gün sürdü ve yaklaşık iki hafta içinde Irak, Baasçıların elinden çıktı.
Ancak ayaklanma, Saddam Hüseyin ve ona bağlı Irak Cumhurbaşkanlığı Muhafızları’nın yoğun askeri gücü tarafından sert bir şekilde bastırıldı.
Bu çatışmalar sırasında binlerce insan hayatını kaybetti ve yaklaşık iki milyon Iraklı yerinden edildi.
Necef, Kerbela ve Kerkük kentleri en fazla zararı gören kentler olurken, Kerbela ve Necef’teki Baas güçleri, Emir-i Müminin (a.s), İmam Hüseyin (a.s) ve Hz. Abbas’ın (a.s) mukaddes türbelerini tahrip etmenin yanı sıra onlarca cami, Hüseyniye ve medreseyi de yok etti.
Baasçıların bu şehirlere yönelik saldırıları sırasında pek çok değerli el yazması eser de yok edildi.
Helikopterlerle desteklenen ağır silahlı Baas ordusu halkın üzerine düştü. Baasçılar duvarlarına ve tanklarına şu sloganı yazmışlardı:
“Bugünden sonra Şii kalmayacak.”
