تخریب خانههای شیعیان کابل بهنام توسعه؛ بدون جایگزین، بدون پاسخگویی

تخریب خانههای شیعیان کابل بهنام توسعه؛ بدون جایگزین، بدون پاسخگویی
در حالیکه طالبان با شعار توسعه شهری در کابل، اقدام به تخریب خانههای مسکونی در مناطق شیعهنشین میکند، ساکنان این مناطق میگویند که نه تنها جایگزینی برای خانههای از دست رفته ارائه نمیشود، بلکه هیچ نهاد حکومتی نیز پاسخگوی وضعیت آوارگان شهری نیست.
مناطق شیعهنشین کابل برای چندمینبار شاهد تخریب منازل مسکونی توسط نهادهای شهری تحت کنترل طالبان هستند.
بنابر گزارش رسانههای محلی، شهرداری کابل بار دیگر با صدور ابلاغیهای رسمی، از ساکنان منطقه نقاش تا شهرک امید سبز در غرب کابل خواسته است ظرف کمتر از دو هفته خانههای خود را بهمنظور «تعریض خیابان» تخلیه کنند.
اقدامی که واکنشهای اعتراضی فراوانی در پی داشته است.
خبرنگاران محلی در کابل از قول خانوادههای ساکن در این مناطق نقل کردهاند که پروژههای مشابه در گذشته نیز بدون هیچگونه جبران خسارت یا ارائه سرپناه جایگزین اجرا شدهاند و صدها خانواده عملاً بیخانمان شدهاند.
ساکنان برچی و مناطق اطراف آن، اگرچه با توسعه شهری مخالفتی ندارند، اما خواستار راهحل جایگزین برای ساکنان بیپناه هستند.
تجربه تخریب منازل در منطقه اُنچی تا کمپنی در سال گذشته که به بیخانمانی گسترده شماری از شیعیان انجامید، هنوز در حافظه جمعی مردم زنده است.
با اینحال، شهرداری کابل بدون بررسی وضعیت معیشتی ساکنان و بدون ارائه راهحل عملی، هشدار داده که در صورت عدم تخلیه تا مهلت تعیینشده، حق شکایت برای ساکنان محفوظ نخواهد بود.
یکی از فعالان اجتماعی در غرب کابل در گفتوگو با خبرنگاران مستقل اظهار داشته که حکومت سرپرست، تنها به پروژههای عمرانی نگاه ابزاری دارد و نسبت به حقوق شهروندان، بهویژه اقلیتهای مذهبی، بیتفاوت است.
او در ادامه گفته است: «خانهها را خراب میکنند، ولی نمیگویند ما کجا برویم. حتی یک چادر هم برای زندگی باقی نمیگذارند.»
در شرایطی که بحران اقتصادی و کمبود شدید مسکن در کابل وجود دارد، اجبار به تخلیه بدون جایگزین، فشار مضاعفی بر مردم وارد کرده است.
ناظران معتقدند که این سیاستهای یکجانبه، نه تنها توسعهگرا نیست، بلکه میتواند به بیثباتی اجتماعی در مناطق حساس منجر شود.
ساکنان غرب کابل همچنان امیدوارند که صدایشان شنیده شود، اما بیتوجهی مکرر مسئولان، امید آنها را هر روز کمرنگتر میکند.