فروپاشی تدریجی حیات؛ نخل‌های سوخته و زمین‌های ترک‌خورده، فقر، بیکاری و مردم بی‌پناه؛ خوزستان در آستانه بحران گسترده
فروپاشی تدریجی حیات؛ نخل‌های سوخته و زمین‌های ترک‌خورده، فقر، بیکاری و مردم بی‌پناه؛ خوزستان در آستانه بحران گسترده
در حالی که خوزستان با یکی از سخت‌ترین دوره‌های خشکسالی و شوری آب در دهه‌های اخیر مواجه است، نخلستان‌ها در آتش بی‌توجهی و سوءمدیریت می‌سوزند و هزاران خانوار کشاورز درگیر فقر، بیکاری و مهاجرت ناگزیر شده‌اند.
نخل‌های تشنه جنوب ایران، این روزها دیگر ثمر نمی‌دهند.
استان خوزستان که زمانی به عنوان قلب کشاورزی خرمای ایران شناخته می‌شد، اکنون با بحران بی‌سابقه‌ای روبه‌رو است.
گزارش‌های منتشرشده در رسانه‌های بین‌المللی مانند ایندیپندنت فارسی از کاهش شدید منابع آب، شوری بالا و گرمای مرگبار در مناطق جنوبی ایران حکایت دارد.
کارشناسان محیط‌زیست هشدار داده‌اند که سدسازی‌های بالادستی و انتقال بی‌رویه آب از سرشاخه‌های کارون و کرخه به سایر استان‌ها، منجر به کاهش چشمگیر جریان آب شیرین در خوزستان شده است.
کاهش حقابه تالاب‌هایی مانند هورالعظیم و شادگان، زمینه‌ساز افزایش شوری آب و خشکیدگی هزاران اصله نخل در مناطق اروندکنار، شادگان، چوئبده و ماهشهر شده است.
به گفته مدیرعامل تعاونی نخل‌داران خوزستان، بیش از ۸۰ درصد نخلستان‌های منطقه آسیب دیده یا نابود شده‌اند.
آتش‌سوزی‌های گسترده در تالاب‌ها به‌دلیل گرمای بالای ۵۰ درجه، رطوبت پایین و وزش بادهای گرم، آلودگی هوا و مهاجرت اجباری روستاییان را به‌دنبال داشته است.
این شرایط تنها بحران محیط‌زیستی نیست. فقر، بیکاری، فروپاشی اقتصادی محلی و مهاجرت گسترده از روستاها به حاشیه شهرها، از پیامدهای مستقیم بحران منابع آب در خوزستان است.
برخی خانواده‌ها برای نجات معیشت خود، نخلستان‌هایشان را به سرمایه‌گذاران حوزه خلیج‌فارس واگذار کرده‌اند.
در کنار این بحران‌ها، ضعف ساختاری در مقابله با آفات، به‌ویژه شیوع سوسک سرخرطومی خرما و بیماری‌های قارچی، شرایط را بدتر کرده است.
به‌گفته پژوهشگران، نبود راهکار مؤثر از سوی وزارت‌خانه‌های مسئول، آینده کشاورزی در خوزستان را در ابهام فرو برده است.
در حالی که بخش عراقی هورالعظیم نیز به‌دلیل عدم رهاسازی آب از دجله خشکیده، بحران در دو سوی مرز در جریان است. ن
نخل‌های بی‌ثمر، خاک شور و خانه‌های خالی، اکنون نمادهای جدید خوزستان هستند.
