مرجعیت شیعه آیت الله العظمی شیرازی مدظله: دنیا جایگاه کسب درجات عالی برای حیات آخرت است

آیت الله العظمی شیرازی در دیدار میهمانی از کشور کویت فرمودند: دنیا جایگاه کسب درجات عالی برای حیات آخرت است. 

آیت الله العظمی شیرازی در دیدار میهمانی از کشور کویت فرمودند: دنیا جایگاه کسب درجات عالی برای حیات آخرت است. 

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی معظم له، حاج جمیل کمال، مسئول کمیته خیریه حضرت سیدالشهدا علیه السلام در کشور کویت طی حضور در بیت مرجع عالیقدر آیت الله العظمی سید صادق شیرازی مدظله در شهر مقدس قم با معظم له دیدار کرده و از فرمایشات ایشان بهره مند شد.

مرجع عالیقدر در این دیدار ضمن اشاره به حضور مومنین گذشته در برزخ و انتقال دیگر مومنین به برزخ و نیاز به ره توشه، فرمودند: ما و شما نیز شاید هزاران سال در برزخ باشیم، پس هرچه را از دنیا پیش بفرستیم، در عالم دیگر ره توشه برزخ ما خواهد بود. 

معظم له افزودند: بنا به تصریح قرآن کریم و آموزه‌های اهل بیت علیهم السلام انسان دو چیز برای عالم برزخ و روز واپسین خود می‌فرستد، یکی پاکی نفس که به تناسب پاکی آن در مدارج بالاتری قرار خواهد گرفت و دیگری هدایت مردم و فعالیت بی امان در این زمینه.

ایشان در ادامه ضمن نقل خاطره یکی از عالمان دینی افزودند: یکی از عالمان دینی سرشناس، برایم نقل کرد که در 6 سالگی همراه پدرش برای دیدار با مرجع راحل عازم کربلای معلی می‌شود. 

این شخص با اشاره به خانواده خود که اهل شرکت در حوزه های علمیه نبودند، ادامه داد: پدرم با مرحوم آیت الله العظمی سید محمد شیرازی قدس سره در صحن امام حسین علیه السلام دیدار کرد. ایشان پیش از آنکه با پدرم سر صحبت را باز کنند رو به من کردند و پرسیدند: چند سال داری؟ پاسخ دادم: شش سال.

فرمودند: تو باید عالم شوی، سپس به پدرم رو کردند تا از دلیل این دیدار آگاه شوند.

معظم له ادامه دادند: آن عالم می گفت: همین گفته ایشان بر من اثر گذاشت و تصمیم به تحصیل علوم دینی در حوزه علمیه گرفتم و در نتیجه رهنمود ایشان و تصمیم خود اینک در شمار عالمان قرار دارم.

مرجعیت شیعه افزودند: گاهی تنها یک کلمه، یک کتاب یا یک موضع‌گیری، سرنوشت انسان را رقم می‌زند یا تغییر می‌دهد؛ از این رو شایسته و بایسته است که انسان این فرصت‌ها را برای هدایت مردم از دست ندهد و آن را مغتنم شمرد.

آیت الله العظمی سید صادق شیرازی مدظله در پایان سخنان خود تأکید کردند: سزاوار است که انسان بر سعی و تلاش خود بیافزاید تا در روز قیامت افسوس نخورد که چرا در دنیا می‌توانسته عملی انجام دهد و ارتقا یابد، اما تنبلی کرده و بی توجهی نموده است.