زیارت با پای دل؛ مشایه اربعین در پرتو برخی از روایات اهل بیت علیهم السلام

زیارت با پای دل؛ مشایه اربعین در پرتو برخی از روایات اهل بیت علیهم السلام

با نزدیک شدن به ایام اربعین حسینی، بار دیگر میلیون‌ها عاشق از سراسر جهان عزم زیارت پیاده‌روی به سوی کربلا می‌کنند؛ اما در این میان، برخی همچنان برخی از افراد بددل و شبهه افکن درباره مشروعیت این آیین نورانی تردیدهایی مطرح می‌کنند.

نگاهی گذارا به منابع معتبر روایی شیعه، نشان می‌دهد که تشویق به زیارت امام حسین علیه السلام با پای پیاده، ریشه‌ای روشن در سیره اهل بیت علیهم السلام دارد.

هر ساله با فرا رسیدن اربعین حسینی، خیل عاشقان حضرت سیدالشهدا علیه السلام از نقاط مختلف جهان مسیرهای منتهی به کربلا را با پای پیاده طی می‌کنند تا در بزرگ‌ترین اجتماع دینی جهان شرکت کنند.

این حضور عظیم، گاه با شبهاتی از سوی برخی افراد بددل و مغرض مواجه می‌شود که مدعی‌اند چنین عملی مستند به سیره اهل بیت علیهم السلام نیست.

در پاسخ به این ادعا، مراجعه به کتاب معتبر کامل‌الزیارات اثر ابن قولویه روشنگر است.

در این اثر، چندین روایت از امام جعفر صادق علیه السلام در فضیلت زیارت با پای پیاده آمده است:

روایت اول:
«يَا حُسَيْنُ إِنَّهُ مَنْ خَرَجَ مِنْ مَنْزِلِهِ يُرِيدُ زِيَارَةَ قَبْرِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ علیه السلام إِنْ كَانَ مَاشِياً كُتِبَ لَهُ بِكُلِّ خُطْوَةٍ حَسَنَةٌ وَ مُحِيَ عَنْهُ سَيِّئَةٌ
حَتَّى إِذَا صَارَ فِي اَلْحَائِرِ كَتَبَهُ اَللَّهُ مِنَ اَلْمُفْلِحِينَ اَلْمُنْجِحِينَ
حَتَّى إِذَا أَرَادَ اَلاِنْصِرَافَ أَتَاهُ مَلَكٌ فَقَالَ لَهُ إِنَّ رَسُولَ اَللَّهِ ص يُقْرِئُكَ اَلسَّلاَمَ وَ يَقُولُ لَكَ اِسْتَأْنِفِ اَلْعَمَلَ فَقَدْ غَفَرَ اَللَّهُ لَكَ مَا مَضَى».
(کامل‌الزیارات، صفحه ۲۵۳)

ترجمه:
ای حسین! هر کس از خانه خود خارج شود و قصد زیارت قبر حضرت حسین بن علی علیه السلام را داشته باشد، اگر پیاده برود، خدای متعال برای هر قدمش حسنه‌ای می‌نویسد و گناهی را از او پاک می‌کند. تا زمانی که به حائر برسد، خدای متعال او را از رستگاران قرار می‌دهد. و چون قصد بازگشت کند، فرشته‌ای نزدش آمده و می‌گوید: رسول خدا صلی الله علیه و آله به تو سلام می‌رساند و می‌فرماید: از نو عملت را آغاز کن، که خداوند گذشته‌ات را آمرزیده است.

روایت دوم:
«مَنْ أَتَى قَبْرَ اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ مَاشِياً كَتَبَ اَللَّهُ لَهُ بِكُلِّ خُطْوَةٍ أَلْفَ حَسَنَةٍ وَ مَحَا عَنْهُ أَلْفَ سَيِّئَةٍ وَ رَفَعَ لَهُ أَلْفَ دَرَجَةٍ».
(کامل الزیارات، صفحه ۲۵۵)

ترجمه:
هر کس با پای پیاده برای زیارت قبر امام حسین علیه السلام برود، خدای متعال برای هر گامی که برمی‌دارد، هزار حسنه می‌نویسد، هزار گناهش را پاک می‌کند و هزار درجه او را بالا می‌برد.

روایت سوم:
«مَنْ أَتَى قَبْرَ اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ مَاشِياً كَتَبَ اَللَّهُ لَهُ بِكُلِّ یَرْفَعُهَا وَ یَضَعُهَا عِتْقَ رَقَبَةٍ مِنْ وُلْدِ إِسْمَاعِيلَ».
(کامل الزیارات، صفحه ۲۵۷)

ترجمه:
کسی که با پای پیاده برای زیارت قبر امام حسین علیه السلام برود، خدای متعال به ازای هر گامی که برمی‌دارد و بر زمین می‌گذارد، ثواب آزاد کردن یک بنده از نسل اسماعیل را برایش می‌نویسد.

در هر سه روایت، تعبیر «ماشیاً» به‌روشنی دلالت بر پیاده‌روی و مشایه دارد.

از آنجا که در این روایات هیچ قید زمانی مطرح نشده، روشن است که این فضیلت شامل زیارت در ایام اربعین نیز می‌شود.

بنابراین، مشایه و پیاده‌روی اربعین نه‌تنها نمادی از محبت و وفاداری شیعیان به اهل بیت علیهم السلام است، بلکه ریشه‌ای روشن در معارف ناب اسلامی دارد و گامی است در مسیر رضای خدای متعال.