طریق العلماء؛ گذرگاه پنهان مشایه زائران اربعین در دوران اختناق، پیاده‌روی خاموش در کنار فرات، گذر عاشقانی که از مرگ نمی‌ترسیدند

طریق العلماء؛ گذرگاه پنهان مشایه زائران اربعین در دوران اختناق، پیاده‌روی خاموش در کنار فرات، گذر عاشقانی که از مرگ نمی‌ترسیدند

مسیر طریق‌ العلماء، راهی قدیمی و خاطره‌انگیز از کوفه تا کربلاست که در دوران اختناق حزب بعث، پناهگاه علما و زائرانی بود که با جان‌فشانی، شعله زیارت اربعین را روشن نگاه داشتند.

راهی بی‌نام از شط فرات که هنوز صدای قدم‌های شبانه در آن شنیده می‌شود.

در میان مسیرهای مختلف پیاده‌روی اربعین، راهی کمتر شناخته‌شده اما تاریخی وجود دارد که در دل زائران عراق و عالمان دینی جایگاه ویژه‌ای دارد: طریق‌ العلماء.

این مسیر از حوالی کوفه آغاز می‌شود و در امتداد شط فرات به سمت کربلا ادامه می‌یابد؛ راهی خاکی، خوش آب و هوا، ولی با کمترین امکانات رفاهی.

طریق العلماء نه‌تنها یک مسیر جغرافیایی، بلکه یک مسیر تاریخی و معنوی است؛ راهی که در دوران دیکتاتوری صدام، زائران و به‌ویژه علما برای در امان ماندن از چشم مأموران حزب بعث، شبانه از آن عبور می‌کردند تا شعله زیارت خاموش نشود.

در آن سال‌ها، برگزاری مراسم عزای حسینی ممنوع بود، هیأت‌های مذهبی با شکنجه و اعدام تهدید می‌شدند و زائران پیاده‌رو، با کمترین خطا، به جوخه‌های اعدام سپرده می‌شدند.

به گفته شاهدان، مسیر طریق العلماء گاه با استقرار تک‌تیراندازان بعثی همراه بود که جان زائران را نشانه می‌رفتند.

اما با همه تهدیدها، این راه مخفیانه و شبانه، مأمن دل‌های عاشقی بود که پیوندشان با کربلا ناگسستنی بود.

زائران از میان درختان، مزارع و حاشیه رود فرات عبور می‌کردند و مردم بومی، بی‌صدا و پنهانی از آنان پذیرایی می‌کردند.

با سقوط دیکتاتوری بعث، میلیون‌ها زائر از سراسر جهان در پیاده‌روی اربعین شرکت می‌کنند، اما طریق العلماء همچنان نماد پایداری در سال‌های اختناق باقی مانده است.

اکنون هر گام در این مسیر، یادآور شب‌های تاریکی است که با امید به روشنایی کربلا پیموده شد.

این مسیر تاریخی، یادآور آن است که پیاده‌روی اربعین فقط یک حرکت مردمی نیست، بلکه میراثی برآمده از خون، سکوت و ایمان است.