بحرین، کربلایی دیگر؛ از شهدای بنی‌غیث تا هیئت‌های امروز
بحرین، کربلایی دیگر؛ از شهدای بنی‌غیث تا هیئت‌های امروز
بحرین تنها یک جزیره در خلیج فارس نیست؛ سرزمینی است که با خون شهیدان عاشورا و دلدادگی همیشگی به اهل بیت علیهم‌السلام، به کربلای دوم بدل شده است.
از حضور تاریخی شهدای بحرینی در رکاب امام حسین علیه‌السلام تا شعله‌های همیشه‌افروز هیئت‌ها، بحرین در مسیر عاشورا ایستاده است.
بحرین، جزیره‌ای کوچک در جنوب خلیج فارس، یکی از کهن‌ترین پایگاه‌های تشیع در تاریخ اسلام است.
مردمان این سرزمین از نخستین گروه‌هایی بودند که پس از دعوت پیامبر اسلام صلی‌الله علیه و آله، دل در گرو ولایت امیرالمومنین حضرت علی علیه‌السلام نهادند.
بنا بر منابع تاریخی، مردم این منطقه از نخستین مسلمانانی بودند که به ولایت اهل بیت علیهم‌السلام گرویدند و به پیروی از عترت طاهره علیهم‌السلام پایبند ماندند.
این دلبستگی تاریخی، قرن‌هاست که در فرهنگ، آیین‌ها و هویت بحرینی‌ها ریشه دوانده است.
افتخار بزرگ شیعیان بحرین، حضور ده تن از مردان قبیله بنی‌غیث در کربلاست؛ مجاهدانی که در رکاب امام حسین علیه‌السلام جنگیدند و به شهادت رسیدند.
از جمله آنان می‌توان به سعد بن حرث و ابوالحُتوف بن حرث انصاری اشاره کرد که ابتدا در سپاه دشمن بودند، اما با دیدن مظلومیت خاندان نبوت، از لشکر یزید جدا شدند، به یاران حضرت سیدالشهدا علیه السلام پیوستند و جان باختند.
در برخی منابع مانند مقتل خوارزمی و ابصارالعین، از دیگر شهدای بحرینی چون مالک بن نسر، سائب بن مالک و حنظله بن عمرو نیز یاد شده است که به بنی‌غیث وابسته بودند.
یاد این شهدا، تا امروز در وجدان مردم بحرین زنده مانده است.
آنچه بحرین را در سوگواری حسینی ممتاز می‌سازد، پیشینه کهن آن در تشیع است.
بحرینی‌ها نسل در نسل به تشیع افتخار می‌کنند و از پیروی از اهل بیت، هویت خود را یافته‌اند.
در ماه‌های محرم و صفر، بحرین رنگ عزا به خود می‌گیرد. حسینیه‌ها، مساجد، تکایا و حتی خانه‌های مردم، پر از عزاداری و نذر و نیاز است.
هیئت‌های مذهبی با وجود محدودیت‌ها و فشارها، چراغ محافل حسینی را روشن نگه داشته‌اند.
دسته‌های سینه‌زنی سنتی، شعرخوانی‌های عاشورایی، تعزیه‌خوانی، و توزیع نذری، همگی بخشی از فرهنگ زنده عاشورایی در این کشور است.
فرزندان همان قبیله امروز نیز، در هیئت‌ها، نذری‌ها و عزاداری‌ها، راه اجداد خود را ادامه می‌دهند.
بحرین، کربلایی دیگر است چون هنوز فریاد “یا حسین” در آن خاموش نشده و تا ابد نخواهد شد.
بحرین را به‌درستی «کربلایی دیگر» می‌نامند؛ زیرا نه‌تنها فرزندانش در کربلا جان دادند،
بلکه امروز نیز نسل‌های جدید در دفاع از آرمان‌های عاشورا ایستاده‌اند.
فریاد «یا حسین» در بحرین، فقط شعار نیست؛ عهدی تاریخی، کهنه‌نشدنی و تا ابد ماندگار است.
