بحران عمیق انرژی در افغانستان؛ هشدار سازمان ملل درباره نبود برق پایدار برای اکثریت جمعیت کشور

بحران عمیق انرژی در افغانستان؛ هشدار سازمان ملل درباره نبود برق پایدار برای اکثریت جمعیت کشور
افغانستان همچنان با یکی از گستردهترین بحرانهای انرژی در منطقه مواجه است.
بحرانی که بنا بر گزارش تازه سازمان ملل، زندگی روزمره میلیونها نفر را مختل کرده و سلامت و محیطزیست را در معرض تهدید جدی قرار داده است.
بحران انرژی در افغانستان وارد مرحلهای شده که بهگفته سازمان ملل، بیش از هشتاد درصد مردم این کشور هنوز از دسترسی به برق پایدار محروماند.
به گزارش خبرگزاری شیعه به نقل از تی آر تی فارسی، این نهاد بینالمللی در گزارش تازه خود اعلام کرده است که فقدان شبکه سراسری مطمئن و نبود سرمایهگذاری در زیرساختهای تولید و انتقال، سبب شده تا میلیونها خانواده برای گرمکردن خانهها، پختوپز و تأمین روشنایی به هیزم، زغالسنگ و سوختهای چوبی وابسته شوند.
وضعیتی که هم سلامت عمومی را تهدید میکند و هم روند تخریب محیطزیست را سرعت میبخشد.
بر اساس همین گزارش سازمان ملل، پیامدهای این بحران تنها به خانوارها محدود نمیشود؛ بسیاری از مدارس، درمانگاهها و مراکز خدماتی نیز به دلیل کمبود برق قادر به فعالیت کامل نیستند و این مسئله کیفیت آموزش، بهداشت و خدمات عمومی را تحتتأثیر قرار داده است.
رسانههای محلی نیز با بازتاب این آمار تأکید میکنند که نبود برق پایدار، چرخه فقر را در مناطق روستایی عمیقتر کرده و فرصتهای اقتصادی را بهشدت کاهش داده است.
سازمان ملل در ادامه گزارش خود به اجرای طرحهایی در حوزه انرژی تجدیدپذیر اشاره کرده و اعلام کرده است که نصب سامانههای خورشیدی در برخی مناطق باعث شده تأمین برق بخشهایی از مدارس، بیمارستانها و مراکز تجاری امکانپذیر شود.
منابع خبری محلی نیز این طرحها را گامی مثبت اما ناکافی توصیف کردهاند و معتقدند که گستردگی بحران نیازمند برنامهریزی بلندمدت و همکاری گستردهتر جامعه جهانی است.
کارشناسان انرژی که با رسانههای افغانستان گفتوگو کردهاند، تأکید دارند که وابستگی شدید کشور به واردات برق از کشورهای همسایه، شکنندگی شبکه انرژی افغانستان را تشدید کرده و هرگونه تنش یا قطع ارتباط اقتصادی میتواند به خاموشیهای گسترده منجر شود.
به باور آنان، سرمایهگذاری در انرژی خورشیدی، احیای سدهای نیمهتمام و ایجاد شبکههای کوچک محلی میتواند بخشی از فشار کنونی را کاهش دهد، مشروط بر اینکه ثبات سیاسی و حمایت بینالمللی نیز فراهم باشد.




