نسل‌کشی فرهنگی در افغانستان؛ پروژه سازمان‌یافته طالبان برای خاموش‌کردن آینده دختران
نسل‌کشی فرهنگی در افغانستان؛ پروژه سازمان‌یافته طالبان برای خاموش‌کردن آینده دختران
گزارش‌های فعالان حقوق بشر نشان می‌دهد محرومیت دختران از آموزش در افغانستان، نه یک تصمیم مدیریتی، بلکه بخشی از سیاست هدفمند طالبان برای حذف ظرفیت فکری نسل جوان است.
روندی که به گفته رسانه‌های بین‌المللی، با معیارهای حقوقی «نسل‌کشی فرهنگی» همخوانی دارد.
فعالان حقوق بشر افغانستان در بیانیه‌ای تازه هشدار داده‌اند که سیاست‌های آموزشی طالبان، از ممنوعیت تحصیل دختران تا اخراج گسترده معلمان زن، اکنون تمام شاخص‌های «نسل‌کشی فرهنگی» را دارد.
سیاستی که به گفته آنان، نه بر مبنای مشکلات اداری بلکه بر اساس اسناد داخلی گروه حاکم، بخشی از برنامه «تثبیت طالبان» تعریف شده است.
رسانه‌هایی مانند بی‌بی‌سی فارسی نیز گزارش داده‌اند که صدها مدرسه در افغانستان در ظاهر فعال‌اند، اما نیمکت‌ها بدون حضور دختران خالی مانده است.
بر اساس آمار ارائه‌شده در بیانیه اتحاد فعالان حقوق بشر، بیش از یک‌هزار و دویست مدرسه دخترانه در دو سال اخیر تعطیل شده و حدود بیست هزار معلم زن از نظام آموزشی حذف شده‌اند.
این اقدامات همراه با ممنوعیت ثبت‌نام دختران در دانشگاه‌های دولتی، به گفته کارشناسان، نشان‌دهنده یک سیاست سازمان‌یافته برای حذف امکان رشد فکری نسل آینده است.
هم‌زمان، آموزش‌های مذهبی برای پسران با بودجه‌های ویژه افزایش یافته و ساختار جدید درسی به حذف چهره‌های زن و جایگزینی «تاریخ معاصر» با «تاریخ خلافت» گرایش دارد.
در گزارش رسانه‌های بین‌المللی تأکید شده که این الگوی چندلایه – از ممنوعیت حضور تا تغییر محتوا و تعطیلی کتابخانه‌ها و نشریات دانشجویی – عملاً زنجیره انتقال دانش را قطع کرده است.
تحلیلگران حقوقی نیز با استناد به کنوانسیون نسل‌کشی ۱۹۴۸ و ماده هفت منشور رم می‌گویند این سیاست‌ها می‌تواند ذیل «جنایت علیه بشریت» قرار گیرد، حتی بدون وقوع خشونت مستقیم.
فعالان هشدار می‌دهند که استمرار این روند، میلیون‌ها دختر و زن جوان را طی سال‌های آینده از تبدیل‌شدن به پزشک، معلم، نویسنده یا مهندس محروم خواهد کرد و این محرومیت، نه‌فقط آینده افغانستان، بلکه اعتبار اصول جهانی حقوق بشر را با تهدیدی جدی روبه‌رو می‌سازد.
