فاجعه حَرّه؛ وقتی مدینه، شهر پیامبر خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله به تاراج رفت
بیست‌وهشتم ذی‌حجه، یادآور یکی از تاریک‌ترین فجایع تاریخ اسلام است.
فاجعه حَرّه، که در آن شهر مدینه، حرم پیامبر خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله، زیر سم اسبان سپاه یزید لگدمال شد.
این رویداد، نه‌فقط خاطره‌ای تلخ از جنایت در دل تاریخ، بلکه هشداری برای امروز ما در برابر انحراف حکومت دینی از مسیر اهل‌بیت علیهم‌السلام است.
بنابر نقل منابع تاریخی از جمله «تاریخ طبری» و «الکامل» ابن اثیر، در سال 63 هجری قمری و تنها یک سال پس از شهادت امام حسین علیه‌السلام، مردم مدینه نسبت به رفتار یزید بن معاویه اعلام نارضایتی کردند و پیمان بیعت با او را شکستند.
این نافرمانی با واکنش سخت یزید مواجه شد و سپاهی بزرگ به فرماندهی مسلم بن عقبه برای سرکوب مردم، به سوی مدینه گسیل شد.
پس از محاصره‌ای خونین، فرمانده سپاه به دستور یزید سه روز جان، مال و ناموس مردم مدینه را برای سربازانش مباح اعلام کرد.
نتیجه آن فاجعه‌ای بی‌سابقه بود: هزاران نفر کشته شدند، مسجدالنبی به خون آلوده شد و زنان بسیاری مورد تجاوز قرار گرفتند.
این جنایت، تنها از یک حکومت منحرف و دور از تعالیم رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله می‌توانست سر بزند.
تاریخ‌نگاران اهل انصاف، این جنایت را دنباله انحرافی می‌دانند که از سقیفه آغاز شد و در کربلا و مدینه به اوج رسید.
فاجعه حَرّه سندی روشن بر ناتوانی خلافت اموی در حفظ حریم اسلام و اهل‌بیت علیهم‌السلام است.
آیت‌الله‌العظمی سید صادق حسینی شیرازی در این‌باره می‌فرمایند: امام سجاد علیه‌السلام در یکی از سخت‌ترین ادوار تاریخ اسلام، با روشی تربیتی و صبورانه، بذر آگاهی و ایمان را در دل نسل‌ها کاشتند؛ مسیری که به روشنی نشان داد مبارزه با ظلم فقط با شمشیر نیست.
امروز، فاجعه حَرّه ما را به تأملی دوباره در جایگاه عدالت، حکومت و دین دعوت می‌کند.
اگر ظلمی به نام دین تکرار شود، آیا ما همچنان سکوت خواهیم کرد؟
