28 ربیع الثانی، سالروز وفات علامه امینی
28 ربیع الثانی، مصادف است با سالروز وفات علامه امینی رحمة الله علیه.
28 ربیع الثانی، مصادف است با سالروز وفات علامه امینی رحمة الله علیه.
«عبدالحسین امینی» فرزند «میرزا احمد امینی» در سال ۱۳۲۰ قمری در تبریز و در خانواده ای از اهل علم به دنیا آمد.
پدرش از ائمه جماعات و از علمای موجه تبریز بود و جدّش «مولا نجفعلی»، مشهور به «امین الشرع» و از همین رو نام خانوادگی ایشان «امینی» است.
علامه امینی، در مدارس تبریز، مقدمات علوم را آموخت و پس از فراگرفتن قرآن و مقدمات، به تحصیل فقه و اصول پرداخت و در درس عالمانی چون سیدمحمد مولانا، سید مرتضی خسروشاهی و شیخ حسین «مؤلف هدایة الانام» حاضر شد.
ایشان در ۲۲ سالگی از تبریز به شهر مقدس نجف رفت و در درس عالمانی مانند سید محمد فیروزآبادی و سید ابوتراب خوانساری حاضر شد.
علامه امینی در 35 سالگی از مراجعی همچون سید ابوالحسن اصفهانی، میرزا محمدحسین نایینی، محمدحسین غروی اصفهانی و شیخ عبدالکریم حائری یزدی اجازه اجتهاد و روایت دریافت كرد و به تبریز رفته، مجددا به شهر مقدس نجف بازگشت.
علامه امینی تالیفات گرانبهایی را در طول 70 سال عمر با برکت خود برای جهان تشیع به یادگار گذاشت که شناخته شده ترین آنها کتاب «الغدیر فی الکتاب والسنة والأدب» است که به الغدیر معروف شده است.
نگارش کتاب الغدیر در حدود 40 سال به طول انجامید که روزانه 16 ساعت از وقت علامه به آن تعلق داشت.
ایشان در باره منابع خود برای نگارش الغدیر گفته اند: «من برای نوشتن الغدیر، 10 هزار کتاب را از ابتدا تا انتها خوانده‌ام و به 100 هزار کتاب مراجعه مکرر داشتم.»
علامه امینی در «الغدیر» با نام‌بردن از 110 تن از صحابه و 84 نفر از تابعین ـ که حدیث غدیر را روایت کرده‌اند ـ ولایت مطلقه ائمه معصومین علیهم السلام را از طریق اثبات خلافت بلافصل امیرالمومنین علیه السلام اثبات کرده و سپس ولایت غیر معصوم را نفی نموده است.
سر انجام علامه امینی رحمة الله علیه در روز جمعه 28 ربیع الثانی 1390قمری و در سن 70 سالگی درگذشت.
پیکر علامه امینی پس از فوت ایشان در شهرهای تهران، بغداد، کاظمین، کربلا و نجف تشییع شد و پس از طواف دادن بر گرد آستان مقدس علوی به وصیت خود وی، در حجره‌ای از کتابخانه امیرالمؤمنین علیه السلام که خود بنیانگذار آن بود، به خاک سپرده شد.
این کتابخانه در زمان تاسیس ۵۰۰ هزار عنوان کتاب در زبان‌های مختلف و حدود ۷۰ هزار عنوان کتاب خطی داشت که تا به امروز بر تعداد آن افزوده شده است.
برخی از نزدیکان «علامه امینی» با توجه به سلامت جسمی ایشان، علت فوت علامه را ناشی از مطالعه زیاد، اشتغال بی‌وقفه به نوشتن و مراقبت دائم در کار کتابخانه دانسته‌اند.
