سال روز وفات حضرت «ابوطالب علیه السلام»

26 رجب، سال روز وفات حضرت «ابوطالب علیه السلام» است، حضرت «ابوطالب علیه السلام» 35 سال  پیش از ولادت «رسول خدا صلی الله علیه و آله»،  در خانه «عبد المطلب علیه السلام» به دنیا آمد.

26 رجب، سال روز وفات حضرت «ابوطالب علیه السلام» است،

حضرت «ابوطالب علیه السلام» 35 سال  پیش از ولادت «رسول خدا صلی الله علیه و آله»،  در خانه «عبد المطلب علیه السلام» به دنیا آمد.

تاریخ نویسان از شخصیت و جایگاه حضرت «ابوطالب علیه السلام» به بزرگی یاد کرده اند و در برخی احوالات ایشان آورده شده است در روزی که اطعام می کرد، کسی از قریش اطعام نمی‌ نمود و ایشان، اولین کسی بود ـ که در عصر جاهلیت ـ سوگند در شهادت اولیای دم را بنا نهاد و بعدها دین مبین اسلام نیز آن را تایید کرد.

 حضرت «ابوطالب علیه السلام» – پدر «امیرالمومنین علی علیه السلام» – پس از فوت حضرت عبدالله علیه السلام – پدر پیامبر گرامی اسلام –  مسئولیت ایشان را بر عهده گرفت و به شهادت تاریخ، به بهترین نحو از ایشان نگهداری، و تا پایان عمر شریف خود، ایشان را همراهی کرد.

عاقبت، حضرت ابوطالب علیه السلام در حالی که با دیگر مسلمانان در «شعب ابوطالب» در محاصره مشرکان مکه بودند؛ وفات یافت.

پیکر مطهر ایشان توسط پیامبر، در مقبره ای به نام «حجون» دفن گردید که بعدها به قبرستان «ابوطالب علیه السلام» شهرت یافت.

شایان ذکر است، این قبرستان نیز، مانند قبرستان بقیع دارای ساختمان ها و گنبدهایی بوده که بعدها توسط وهابی های آل سعود تخریب شد.

همچنین در همان سال، پیامبر  همسر باوفا و بی همتای  خویش حضرت «خدیجه سلام الله علیها» را در «شعب ابوطالب» از دست دادند و بدین ترتیب رسول خدا صلی الله علیه و آله، دو تن از حامیان بزرگ خود را از دست دادند و بسیار غمگین شدند، تا جایی که آن سال را «عام الحزن» یعنی سال حزن و اندوه نامیدند.

از حضرت «ابوطالب علیه السلام» سخنان ادبی و اشعاری بسیار به جا مانده که به بیش از هزار بیت می‌رسد و به «دیوان ابوطالب علیه السلام» معروف شده.  از معروف ترین این اشعار  می توان به قصیده «لامیه» اشاره کرد.

آن چه در این قصاید و اشعار آمده، همه تأیید و تصدیق نبوت «پیامبرخدا صلی الله علیه و آله»، و دلیلی محکم بر موحد بودن ، و پذیرش اسلام از سوی جناب ابوطالب است.

گفتنی است، به مناسبت سال روز وفات حضرت «ابوطالب علیه السلام»، مرجعیت شیعه «آیت الله العظمی سید صادق شیرازی» مدظله، درس خارج خود در روز 26 ماه رجب سال 1438 را تعطیل کردند و در بیت معظم له نیز، مجلس عزای آن حضرت برپاست.