چاپ کتاب «اثبات نبوت حضرت ابوطالب علیه السلام»

کتاب «اثبات نبوت ابوطالب علیه السلام»، به زیور طبع آراسته شد.

کتاب «اثبات نبوت ابوطالب علیه السلام»، به زیور طبع آراسته شد.

حجت الاسلام «شيخ قاسم رجبیان» از وکلای مرجعیت شیعه، حضرت آیت الله العظمی شیرازی مدظله، نویسنده و تدوین کننده ی این کتاب ارزشمند است.

نویسنده در این کتاب با استناد به آیات قرآن، روایات اهل بیت و منابع موثق تاریخی، نبوت و پیامبری حضرت «ابوطالب» پدر گرامی امیرالمؤمنین «علی بن ابی طالب» علیهما السلام را اثبات کرده اند.

همواره در طول تاریخ، اختلافاتی بسیار در باره‌ی شخصیت حضرت «ابوطالب علیه السلام» پدر بزرگوار امیرالمؤمنین علیه السلام وجود داشته، و دشمنان اهل بیت وقتی نتوانستند بر وجود نازنین امیرالمؤمنین ایرادی بگیرند، تمام کینه و حسادت خود را متوجه پدر بزرگوار ایشان نمودند و انواع و اقسام تهمت‌های ناروا را به آن بزرگ مرد تاریخ وارد کردند. این دشمنی از صدر اسلام تاکنون ادامه داشته و آن وجود شریف، همواره محل نزاع میان دوستان و دشمنان اهل بیت علیهم السلام بوده‌اند.

عده‌ای ایشان را (العیاذ بالله) به شرک و کفر متهم کردند و برخی از مفسرین عامه، تعدادی از آیات قرآن که در مورد منافقین و کفار بوده را به ایشان انتساب دادند؛ اما در مقابل، دوست داران اهل بیت علیهم السلام همواره به رفع این اتهامات پرداخته و اسلام و ایمان ایشان را به اثبات رسانده‌اند.

کتاب «اثبات نبوت حضرت ابوطالب علیه السلام» برای اولین بار در تاریخ، پرده از این واقعیت مهم و بزرگ برداشته و غبار مظلومیت را از چهره ابا الائمه حضرت ابوطالب علیه السلام زدوده،  و با دلایل متقن و محکم ثابت کرده که ایشان یکی از انبیاء الهی بوده اند.

این کتاب گران سنگ در هشت فصل تالیف شده که مؤلف در قالب این فصول به صورت جامع و کامل به تمام زوایای شخصیت حضرت ابوطالب علیه السلام پرداخته و مدعای خود را بر اساس آیات قرآن و روایات اهل بیت علیهم السلام و شواهد تاریخی و ادلّه ی عقلی، کاملا به اثبات رسانده اند.

از مطالبی مهم که در این تالیف گنجانده شده، تقسیم بندی جدید و دقیقی است که برای انبیاء الهی علیهم السلام بیان شده، که سابقا هیچ یک از متکلمین اسلامی با این دید به آن نپرداخته اند، و همچنین مؤلف با ذکر مطالبی در باره ی سن حضرت خدیجه کبری، آورده اند که ایشان در زمان ازدواج  25 سال بیشتر نداشته اند و نهایت اختلافی که در نقل تواریخ صحیح آمده، حاکی از آن است که آن بانوی با عظمت در زمان ازدواج با پیامبر اکرم،  دوشیزه ای باکره و 28 ساله بوده اند،  و سن بیشتر از این دو نقل، دروغی بیش نبوده و سندی صحیح ندارد.

در فصل سوم این کتاب به زندگی نامه آن حضرت از بدو تولد تا وفات شهادت گونه شان پرداخته شده و کلیه  اتفاقات دوران زندگی ایشان به همراه حمایت های بسیاری که از وجود نازنین رسول اکرم انجام داده اند، به رشته تحریر در آمده است.

در فصل چهارم این کتاب،  مولف کلیه اتهاماتی که اشرار و بدخواهان به این پیامبر الهی بسته اند را ذکر کرده و با دلایل محکم و غیر قابل خدشه، تک تک آن ها را ابطال کرده، و ساحت مقدس آن حضرت را از کلیه این اتهامات مبرا ساخته اند.

از آنجا که اهل سنت اعتباری خاص برای صحابه رسول خدا قائل هستند، مؤلف در فصل پنجم این کتاب به مفهوم صحابی و تعریف آن و میزان اعتبارش در بین فریقین پرداخته و ثابت می کنند که در هر صورت، ایشان از صحابی بزرگ رسول خدا بوده اند.

در فصل ششم این کتاب، کلیه سخنان و نظرات و آراء اهل بیت علیهم السلام، خلفاء، صحابه پیامبر اکرم، بزرگان، شعراء و دانشمندان مسلمان و غیر مسلمان در خصوص حضرت ابوطالب علیه السلام،  جمع آوری گردیده است.

در فصل هفتم با توجه به اینکه یکی از مقامات و مراتبی که حضرت ابوطالب علیه السلام داشته اند، مقام «وصایت» بوده، به صورت خاص به این مقوله پرداخته شده و کلیه مطالبی که از نظر کلامی مرتبط با اوصیاء الهی است، بیان شده؛  و به وضوح معلوم شده که وصی کیست و دارای چه مقام و خصوصیاتی است.

فصل هشتم و آخرین فصل کتاب، در باره ی اثبات مقام نبوت حضرت ابوطالب علیه السلام است، که مولف با تلاش و تحقیق و تفحص بسیار در ادله شرعی و عقلی، با پنج دلیل و در 120 صفحه، ثابت کرده اند که ایشان یکی از انبیاء الهی بوده اند.

ادله ی مطرح شده در این فصل، به گونه ای است که خواننده با مطالعه آن ها اطمینان کامل پیدا می کند که حضرت ابوطالب از پیامبران الهی است که همواره در طول تاریخ مورد ظلم و اجحاف قرار گرفته است.

دلیل اول،  از دو مقدمه تشکیل شده است. مقدمه ی اول اینکه: حضرت ابوطالب علیه السلام وصی یی از اوصیاء الهی هستند،  و مقدمه دوم اینکه:  کلیه اوصیاء الهی قبل از پیامبر اسلام،  نبی بوده اند. که درنتیجه ثابت می شود حضرت ابوطالب پیامبر الهی است.  البته کلیه این مقدمات با ادله ی قطعیه ثابت شده است.

دلیل دوم مبتنی بر احادیثی است که از ناحیه اهل بیت صادر گردیده و بیان کننده ی این مطلب است که عدم ایمان به حضرت ابوطالب، مساوی با کفر است؛  و به طور مفصل مطرح می شود که معنای واقعی این سخنان، دلالت بر نبوّت ایشان دارد.

دلیل سوم مبتنی بر احادیثی است که بیان کننده ی این مطلب است که کلیه فضایل پیامبر اکرم، برای ائمه اطهار علیهم السلام نیز ثابت است و از آنجا که بر اساس روایات اهل بیت علیهم السلام، کلیه اجداد پیامبر تا حضرت آدم،  همه از انبیاء الهی بوده اند پس در نتیجه اجداد ائمه علیهم السلام – از جمله حضرت ابوطالب علیه السلام – نیز از انبیاء الهی بوده اند.

مولف در دلیل چهارم، با استدلال به اینکه حضرت ابوطالب علیه السلام کلیه نشانه ها و ویژگی های انبیاء الهی را اعم از علم و عصمت و اعجاز و ویژگی های دیگر داشته اند،  ثابت می کنند که ایشان نیز از جمله انبیاء الهی بوده اند.

دلیل پنجم، استناد به روایاتی است که بیان کننده خلقت نور چهارده معصوم به عنوان اولین خلقت خدای تعالی بوده،  و به ویژه آنکه  در روایات، تاکید شده که این نور نسل در نسل فقط در صلب انبیاء الهی انتقال داده شده تا به پیامبر اکرم و علی بن ابی طالب رسیده است. لذا مولف ثابت می کنند حضرت ابوطالب علیه السلام نیز که شرف حمل این نور مقدس را داشته، از انبیاء الهی بوده اند.

این کتاب در مدت چهار سال و شش ماه با تلاش های پی گیر و تحقیقات بسیار مولف، به رشته تحریر در آمده و در آن از 292 عنوان کتاب در علوم مختلف اسلامی اعم از فقه، کلام، رجال، حدیث، تفسیر، و تاریخ  استفاده شده، که اسامی این کتب در انتهای کتاب در فهرست منابع و مآخذ ذکر شده است.

مؤلف، این اثر را به آخرین نبی الهی قبل از رسول اکرم (صلی الله علیه و آله)،  یعنی حضرت ابوطالب علیه السلام هدیه کرده اند، که امید است مقبول درگاه ایشان واقع شود.