برپایی بزرگ ترین سفره سبزرنگ حضرت رقیه سلام الله علیها در بین الحرمین در شب شهادت آن حضرت
مراسم بزرگ ترین سفره سبزرنگ حضرت رقیه سلام الله علیها دوشنبه چهارم صفر سال ۱۴۴۵ بعد از نماز مغرب و عشا ، در شهر مقدس کربلا همزمان با شب شهادت دختر سه ساله سیدالشهدا علیهالسلام از ساعت ۲۰ در بینالحرمین برپا شد.
حضرت رقیه سلام الله علیها پنجم ماه صفر قبل از اربعین پدر بزرگوارش امام حسین علیهالسلام پس از مشاهده رأس مبارک سیدالشهدا در خرابههای شام به شهادت رسید.
این مراسم به صورت زنده از شبکه هاى شش گانه امام حسين عليه السلام پخش شد.
سفره حضرت رقیه سلام الله علیها همزمان با شب شهادت آن حضرت در بینالحرمین پهن شد و جمعی از زائران به یاد مصیبتهای اسرای دشت کربلا به عزاداری پرداختند.
بزرگترین سفره حضرت رقیه سلام الله علیها دوشنبه چهارم صفر سال ۱۴۴۵ همزمان با شب شهادت آن حضرت با حضور جمعی از مداحان عراقی و زائران کشورهای مختلف در بینالحرمین کربلا پهن شد.
در این مراسم جمعی از مداحان عراقی همچون مصطفی الصراف، محمد الفاطمی، حیدر الشیبانی، مرتضی حرب و سیدمحمد الطویرجاویی به اجرای برنامه و ذکر مصیبت اسرای کربلا به ویژه ریحانةالحسین علیه السلام پرداختند.
در این مراسم هم چنین کودکان ۳ تا ۵ سال با لباسهای سبزرنگ و سربندهای یا رقیه دور این سفره نشسته و به عزاداری پرداختند.
علاوه بر آن در بخشی از بینالحرمین با خشت و گل آماده تعزیه شد و نمایشی در این قطعه از بهشت اجرا شد و کودکان به یاد شام غریبان شهدای دشت کربلا و مصیبتهای خاندان اهل بیت علیهمالسلام پس از عاشورا اشک ریختند.
بسیاری از زائران حرم امام حسین علیه السلام ، در این روز با حضور در بینالحرمین در مراسم سوگواری حضرت رقیه سلام الله علیها شرکت و از محتویات این سفره همچون میوه و شکلات به نیت شفا و گرفتن حاجت استفاده می کنند.
سفرههای نذری را میتوان تمثیل و نمادی از بهشت دانست، که از جهان معنوی بر سطح زمین آورده شده و در اتاقها، زاویهها و در جوار حرم امامان معصوم و امامزادهها به صورت جمعی و مشارکتی تا امروز بسط و گسترش یافته است.
سفره حضرت رقیه سلام الله علیها در باورهای مردم، از سفره های بسیار مجرب بوده و برای هر نذر و حاجتی از قبیل شفای بیمار، به سلامت بازگشتن مسافران، خرید خانه، رفتن به زیارت و موارد مشابه گسترده میشود.
از وجه تسمیه این سفره چنین بر میآید که، نذر این سفره از زمان به شهادت رسیدن امام حسین و حضرت رقیه طی قرن های متمادی تا کنون در کشورها و مناطق مختلفی که شیعیان سکونت دارند ، رایج بوده است.
برگزاری این چنین مراسمی مانند انواع سفرههای نذری، مجالس روضه خوانی زنانه و مانند آن ، علاوه بر این که از لحاظ اعتقادی و مذهبی برای زنان مهم است، کارکردهای اجتماعی و اقتصادی نیز در خانوادهها دارد.
از جمله این که در این گونه مجالس معمولا صندوقهای تعاونی کوچکی تشکیل میشود که در صورت ضرورت میتواند نیاز هر یک از اعضا را مرتفع سازد، و برای مشکلات مالی و خانوادگی افراد راهکارهایی اندیشیده میشود.
مثلا برای تهیه جهیزیه دختران بی بضاعت و یا افراد ناتوان، مقروض و نیازمند ، پول جمع کرده و به اینگونه افراد که شناسایی کردهاند، پرداخت می کنند.
معروف است هنگامی که پس از به شهادت رسیدن امام حسین ، خاندان آن حضرت به اسیری گرفته شده و به طرف شام در حرکت بودند، در خرابهای نزدیک شام توقف کردند.
حضرت رقیه فررند خردسال امام حسین ، به سبب دلبستگی زیاد به پدر بی تابی کرده و با دیده گریان پدر را از عمه خود حضرت زینب سلام الله علیها طلب مینموده است.
حضرت زینب از وی دلجویی کرده و برای تسکین خاطر او میگفته اند که غم مخور پدر به سفر رفته و به زودی باز میگردد.
در این میان یزید از این بی تابی آگاه شده و دستور میدهد سر امام حسین علیه السلام را در طشت زرینی قرار داده و روی آن سرپوشی گذاشته و به عنوان هدیه برای اسرا بفرستند.
حضرت رقیه از عمه خود میخواهد سرپوش را از روی آن هدیه بردارد و او بی خبر از همه جا این کار را انجام میدهد.
به محض برداشتن سرپوش سر نورانی امام حسین آشکار شده و از پرتو آن تمام خرابه روشن میگردد.
آه از نهاد اسرا بر خاسته و حضرت رقیه از شدت غم و اندوه به گوشهای میافتد و دست و بدنش سرد شده و جان از بدنش خارج میگردد.
مرقد مطهر آن حضرت در دمشق هم اکنون زیارتگاه شیعیان و دوستداران اهل بیت علیهم السلام است.