آیت الله العظمی شیرازی: توحید و نبوت و امامت با هم نزد خدا پذیرفته می شود و بدون اعتقاد به امامت ، توحید و نبوت هم پذیرفته نخواهد شد

نشست علمی روزانه آیت الله العظمی سید صادق حسینی شیرازی ، روزهای پنج شنبه ۲۹ محرم و جمعه اول صفر سال ۱۴۴۵ برگزار شد، در این نشست هم چون جلسات پیشین ، ایشان به سوال های حاضران در جلسه پیرامون مسائل مختلف فقهی پاسخ دادند.

آیت الله العظمی شیرازی در این نشست ، با اشاره به حدیث مشهور پیامبر اکرم : مَنْ ماتَ وَ لَمْ یعْرِفْ إمامَ زَمانِهِ مَاتَ مِیتَةً جَاهِلِیة؛ هر فردی که بمیرد در حالی که امام زمانش را نشناسد، به مرگ جاهلیت از دنیا رفته است ، فرمودند این مساله شامل هر انسانی که امام زمان خود را نشناسد ، می شود ، مانند کفاری که کورکورانه می میرند ، در چنین شرایطی اگر انسان در عدم شناخت از امام زمانش مقصر بوده استحقاق عذاب دارد اما اگر قاصر بوده مستحق عذاب نیست.

معظم له در ادامه فرمودند : در زمان غیبت کبری ، شناخت امام زمان یعنی این که انسان قائل به امامت حضرت به عنوان امام دوازدهم باشد ، و فقط حضرت را نمی بیند ، این به معنای قائل نبودن به امامت حضرت حجت نیست.

ایشان با اشاره به اولین سخنرانی امیر المومنین پس از خلافت ظاهری فرمودند : در این سخنرانی که شاید در نهج البلاغه هم آمده باشد ، حضرت مطلبی فرمودند که مضمونش این است که همان گونه که خدای عزوجل توحید را بدون نبوت قبول نمی کند ، یعنی اگر کسی بگوید خدایا من تو را قبول دارم و تو یکتا و عادل هستی و به تمام صفات تو شهادت می دهم اما پیغمبر اسلام را قبول ندارد ، خدا می گوید من این توحید را قبول ندارم ، و کذلک اگر کسی توحید و نبوت را قبول دارد اما و لایت را قبول ندارد ، باز هم خدا می گوید این را من نمی خواهم .

آیت الله العظمی شیرازی در ادامه فرمودند لذا بدون نبوت ، توحید از سوی خدای متعال پذیرفته نمی شود و بدون امامت هم توحید و نبوت از سوی خدای متعال پذیرفته نمی شود ، لذا این حدیث از پیامبر اکرم که فرمود : هر فردی که بمیرد در حالی که امام زمانش را نشناسد، به مرگ جاهلیت از دنیا رفته است ، یعنی پذیرش سه اصل توحید و نبوت و امامت با هم قابل قبول است ، امام هم یعنی پیشوا ، یعنی بداند که امام زمانش کیست و اطاعت از او لازم است ، بر اساس آیه شریفه ی : يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ وَأُولِي الْأَمْرِ مِنْكُمْ ، اى كسانى كه ايمان آورده‏ ايد خدا را اطاعت كنيد و پيامبر و اولی الامر را نيز اطاعت كنيد.

ایشان در ادامه در رابطه با دلیل اختلاف در روایات معصومین علیهم السلام فرمودند : اختلاف در روایات بر دو قسم است ، گاهی راوی ها اختلاف کرده اند و اشتباه نقل کرده اند ، یعنی دو راوی یک مطلب را به دو صورت از امام نقل کردند و گاهی هم اشتباه نقل کرده اند ، و گاهی هم خود امام به خاطر مصالحی دو گونه نقل فرموده اند ، مثلا روایتی هست که حضرت فرموده اند که من این مطلب را به دو گونه بیان کردم تا آن ها را نکشند ، و به جهت یکسان بودن سخنانشان گرفتار نشوند ، یعنی در حقیقت حضرت به خاطر این که شیعیان کشته نشوند ، چون مصلحت ، اهم و مهم است ، حدیث را دو گونه بیان داشته اند ، و مصلحت اهم را اختیار کرده اند ، مثل تقیّه ، با آن عامّه تقیّه را به شیعه نسبت می دهد اما در خود قرآن آمده است : لَا يَتَّخِذِ الْمُؤْمِنُونَ الْكَافِرِينَ أَوْلِيَاءَ مِنْ دُونِ الْمُؤْمِنِينَ وَمَنْ يَفْعَلْ ذَلِكَ فَلَيْسَ مِنَ اللَّهِ فِي شَيْءٍ إِلَّا أَنْ تَتَّقُوا مِنْهُمْ تُقَاةً وَيُحَذِّرُكُمُ اللَّهُ نَفْسَهُ وَإِلَى اللَّهِ الْمَصِيرُ ، مؤمنان نبايد كافران را به جاى مؤمنان به دوستى بگيرند و هر كه چنين كند در هيچ چيز [او را] از [دوستى] خدا [بهره‏ اى] نيست مگر اينكه از آنان به نوعى تقيه كند و خداوند شما را از [عقوبت] خود مى‏ ترساند و بازگشت [همه] به سوى خداست ، در این جا تُقَاةً به معنای همان تقیّه است.

معظم له در ادامه فرمودند در روایات آمده که معصومین علیهم السلام توصیه فرموده اند : إِقْرَأْ كَمَا يَقْرَأُ النَّاسُ ، قرآن را همان گونه که مردم می خوانند ، بخوانید ، یعنی همین قرآنی که در دست همه مردم است و آن را می خوانند ، شما هم همان گونه بخوانید ، اما این که در روایات وارد شده که ائمه علیهم السلام چبزهایی از قرآن کم یا زیاد کرده اند ، دلیل آن ، یا مربوط به شان نزول یا تفسیر و یا تاویل است ، مثلا در آیه شریفه يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ وَإِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ ، در این جا که فرموده بَلِّغْ مَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ ( فی عَلِیٍّ ) اضافه شده ، در قرآن فی عَلِیٍّ نیست ، این شان نزول است ، این آیه در مورد امیرالمومنین صلوات الله علیه نازل شده و اضافه ها گاهی تفسیر است که بیان الغامض و کشف الغامض است ، یا هم تاویل است و در مجموع یکی از سه مورد ، شان نزول یا تفیسر و تاویل است ، و نکته مهم این که جبرئیل هم قرآن را همین گونه نازل کرده و برای پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله خوانده بَلِّغْ مَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ ( فی عَلِیٍّ ) ، اما نه به عنوان قرآن بلکه به عنوان شان نزول ، و روایت دارد که بعد از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله ، امیرالمومنین صلوات الله علیه ، یک هفته آن قرآنی که خودشان نوشته بودند را که در آن هم تنزیل و هم تفسیر و هم تاویل بود ، به جماعتی از اصحاب پیغمبر عرضه کردند اما آن ها نپذیرفتند.

سایر موارد فقهی مطرح شده در این نشست علمی توسط آیت الله العظمی شیرازی به این شرح بود : مسائلی در مورد اصالة النقل و استصحاب قهقهرائی ، شرح آیه ۸۰ سوره کهف ، توضیحاتی در مورد آیه تطهیر ، معتبر نبودن ادعای نحس بودن ماه صفر ، حکم شک در نجاست بین دو لباس ، ثواب مطالعه و قرائت قرآن ، برخی از احکام ربا ، حکم وام هایی که بانک ها برای زیارت اربعین می دهند ، حکم طهارت در مورد افرادی که رعایت نجاست و طهارت را نمی کنند ، حکم فروش نذر و وقف ، برخی از احکام مربوط به صید ماهی ، حکم رضایت در عقد نکاح ، لزوم حیات مستمره برای حیوانی که ذبح می شود ، لزوم تجهیز همه مسلمانان ولو که مسلمان فاسق باشد ، احکام مربوط به قضای نماز و زیارت ، احکام مربوط به نماز احتیاط ، حکم بطلان روزه در صورت خواندن روایتی که صحت سند آن معلوم نیست ، و حکم ازدواج با زنی که بعدا مشخص شد خواهر رضاعی است ، از دیگر مواردی بود که در این نشست علمی توسط آیت الله العظمی شیرازی به آن ها اشاره و یا پاسخ داده شد.

لازم به ذکر است که سلسله نشست‌های علمی آیت الله العظمی سید صادق حسینی شیرازی به صورت روزانه در بیت معظم له در شهر مقدس قم خیابان چهارمردان کوچه ۶ راس ساعت ۱۱:۱۵ دقیقه به وقت محلی برگزار می‌شود و شما می‌توانید به صورت مستقیم از شبکه امام حسین علیه السلام ماهواره یاهست فرکانس ۱۲۰۷۳ بیننده این نشست علمی باشید.