پژوهشگران «دانشگاه ویکتوریا» با همکاری دکتر «محسن اکبری» دانشمند ایرانی این دانشگاه، یک چاپگر زیستی دستی ساختهاند که پزشکی مدرن را یک گام به چاپ مستقیم بافتها و اندامهای کاربردی روی بدن انسان نزدیکتر میکند.
این دستگاه قابل حمل، بر محدودیت طرحهای پیشین غلبه میکند و امکان چاپ کردن مواد متعدد و کنترل دقیق ویژگی بافتهای چاپی را فراهم میآورد. این نوآوری با کاربردهای بالقوه خود در پزشکی ترمیمی، کشف دارو و ابداع ارتوزها و پروتزهای سفارشی قرار است تحولی را در مراقبتهای بهداشتی ایجاد کند.