آغاز هفته بزرگداشت ولادت حضرت امام موسی بن جعفر سلام الله علیهما
منابع تاریخی، در رابطه با روز ولادت امام کاظم عليه السلام نقل های مختلفی دارند.
اما بسیاری از علمای شیعه بر اساس برخی از مستندات ، ولادت ایشان را در ماه ذی حجه معتبر دانسته اند.
مرجع عالیقدر آیة الله العظمی سید صادق حسینی شیرازی هم ، ولادت هفتمین امام را در ماه ذی حجه دانسته و محل ولادت امام کاظم علیه السلام را قرینه ای دیگر بر ولادت ایشان در ماه ذی حجه ذکر کرده اند.
به همین جهت مجموعه رسانه ای امام حسین علیه السلام، بیستم تا بیست و ششم ماه ذی حجه را هفته بزرگداشت ولادت حضرت امام موسی بن جعفر عليهما السلام نامگذاری کرده است.
در کتب تاریخی، روز ولادت امام کاظم عليه السلام با نقل های گوناگون ذکر شده ، که هفتم ماه صفر یکی از آن روایت هاست اما اکثر فقها و علماى شيعه در طول تاريخ، ايام ولادت آن حضرت را در دهه پایانی ماه ذى حجه اعلام کرده اند.
حضرت موسی بن جعفر در سال ۱۲۸ یا ۱۲۹ هجری قمری هنگامی که امام صادق علیه السلام و همسرشان حمیده از سفر حج بازمیگشتند، در منطقه ابواء به دنیا آمدند ، برخی مکان ولادت ایشان را مدینه ذکر کرده اند.
امام کاظم علیه السلام پس از شهادت پدر بزرگوارش امام صادق در سال ۱۴۸ قمری ، در ۲۰ سالگی به امامت رسید ، دوران امامت ایشان با حکمرانی چهار تن از زمامدارن عباسی ، منصور ، مهدی ، هادی و هارون همزمان بود.
کنیه ایشان ابو الحسن ، ابو ابراهیم و ابو على بود ، و کاظم، عبد صالح، نفس زکیه، زین المجتهدین، وفىّ، صابر، امین و زاهر از جمله القاب ایشان بود.
دوران امامت حضرت موسی بن جعفر عليه السّلام ، دوران بسيار سختى براى شيعيان بود و در اين دوران ، جنبش های اعتراضی فراوانی از سوی شيعيان و علويان بر علیه حکمرانان عباسى انجام شد كه از مهم ترين آنها قيام حسين بن على، شهيد فخ در زمان حكومت هادى عباسى و نيز جنبش يحيى و ادريس فرزندان عبد الله بود كه در زمان هارون صورت پذیرفت.
احادیث فراوانی از امام کاظم علیه السلام در منابع حدیثی شیعیان روایت شده است ، این روایات بیشتر در موضوعات کلامی چون توحید ، بداء ، ایمان و هم چنین موضوعات اخلاقی بیان شده ، هم چنین مناجاتهایی از جمله دعای جوشن صغیر برای دفع شرَ دشمنان از ایشان نقل شده است.
مناظره های علمی و گفتگوهایی از امام کاظم با برخی از خلفای عباسی، دانشمندان یهودی و مسیحی، ابوحنیفه و دیگران در تاریخ ثبت شده که گفتگوهای ایشان با عالمان ادیان دیگر که معمولا با پاسخ به پرسشهای آنان همراه بوده در نهایت به مسلمان شدن آنان منجر شده است.
زمخشرى در ربيع الابرار نوشته كه هارون فرزند مهدي یکی از حکمرانان عباسی که هم عصر با امام بود ، در يكي از ملاقات ها به حضرت موسی بن جعفر پيشنهاد کرد که فدک را تحويل بگيرد اما حضرت پیشنهاد او را نپذيرفت.
وقتي هارون بر این پیشنهاد خود اصرار زيادی ورزید ، آن حضرت در پاسخ فرمود این پیشنهاد را مي پذيرم به شرط آن كه تمام آن ملك را با حدودي كه تعيين مي كنم به من واگذار کنی.
هارون از امام پرسید حدود فدک کجاست؟ امام کاظم علیه السلام فرمود يک حد آن در عدن حد ديگرش در سمرقند و حد سومش در آفريقا و حد چهارمش كناره درياي خزر است.
هارون از شنيدن اين سخن امام به شدت آشفته شد و گفت: پس براي ما چه چيز باقي مي ماند؟
امام کاظم علیه السلام فرمود مي دانستم اگر حدود فدک را بازگو كنم آن را به ما نخواهي داد.
منظور امام کاظم علیه السلام از تعیین این حدود ، این بود که يعني خلافت و اداره سراسر بلاد اسلامی حق ما اهل بیت است.
گویا از آن روز به بعد هارون كمر به قتل امام کاظم علیه السلام و زندانی کردن ایشان بست.
مهدى یکی از حکمرانان عباسي هم عصر با امام کاظم ، ایشان را در بغداد بازداشت كرد اما به دلیل خوابي كه ديد و نيز تحت تأثير شخصيت امام از ایشان عذرخواهي نموده و امام را به مدينه بازگرداند.
هارون دو بار امام را زندانی کرد ، آن امام بزرگوار سالهای پایانی عمر خود را در زندانهای فضل بن یحیی و سِندی بن شاهک گذراند.
مدت امامت آن حضرت ۳۵ سال بوده و با شهادت ایشان در سال ۱۸۳ قمری ، امامت به فرزندشان، امام رضا علیه السلام منتقل شد.