کلیات قانون سازمان ملی مهاجرت ایران، روز یکشنبه ۲۲ آبان ۱۴۰۱ به تصویب نمایندگان مجلس شورای ایران رسیده است.
در یک نگاه ظاهری، به نظر می‌رسد این قانون با ارائه اقامت‌های سه‌ساله و پنج‌ساله و هفت‌ساله، نظامی امتیاز‌محور را برای پذیرش مهاجران در ایران مطرح کرده اما با مطالعه دقیق‌تر مواد و تبصره‌ها متوجه می‌شویم که این اقامت‌های مدت‌دار، شامل حال درصد بسیار اندکی از مهاجران ورودی به ایران خواهد شد و در حقیقت خروجی نهایی این قانون تغییر چندانی در وضعیت اقامت و ورود مهاجران ایجاد نخواهد کرد.
بر اساس مطالعه و بررسی دقیقِ قانون سازمان ملی مهاجرت، این قانون نه تنها چندان تغییری در نحوه مدیریت مهاجران در ایران ایجاد نخواهد کرد، بلکه یک تغییر بزرگ در یکی دیگر از قوانین کشور را منجر خواهد شد یعنی لغو قانون تابعیت فرزندان حاصل از ازدواج زنان ایرانی با مردان غیرایرانی.
به رغم اینکه جزئیات قانون سازمان ملی مهاجرت ایران هنوز نهایی نشده اما می‌توان گفت، با تصویب آن، قانون مصوب سال ۱۳۹۸ که اقدامی برای ایرانی‌شدنِ فرزندانِ مادرِ ایرانی بود، از بین خواهد رفت و وضعیت فعلی اقدامی برای بیگانه‌سازی فرزندان مادر ایرانی است.
