جعل و غصب لقب ” امیر المومنین ” برای مولوی عبد الحمید

روز گذشته ویدئویی انتشار پیدا کرد که یکی از روحانیون اهل تسنن در حضور مولوی عبد الحمید ایشانرا به عنوان ” امیر المومنین ” ملقب و با ایشان اعلام بیعت نمود حال آنکه عنوان ” امیر المومنین” لقب خاص امام اول شیعیان حضرت علی علیه السلام است و بکاربردن این لقب برای دیگران غصب و جعلی نابخشودنی است.

هر چند در ادامه ی آن ویدئو، مولوی عبدالحمید نسبت به اعطای این لقب از سوی روحانی مذکور تبری جست و خود را صرفا یک شهروند ایرانی دانست اما رسانه های همسو با سنی های تندرو در ایران و افغانستان بیش از آنکه بخش تبری آن ویدئو را بازنشر نمایند، بخش اعطای لقب امیر المومنین به مولوی عبد الحمید را انعکاس دادند.

در دوران خلافت اموی و عباسی و ادوار بعد، حکام سنی در بلاد اسلامی اعم از عربستان و عراق و شام و ایران تا شمال افریقا تلاش کردند خودشانرا ” امیر المومنین ” بنامند اما تاریخ ریشه دار در باور عموم مسلمانان غیر از امام علی علیه السلام این لقب را برای هیچ کس دیگری ثبت و ضبط نکرد.

جابر از امام محمد باقر علیه السلام پرسید چرا امام علی علیه السلام به لقب امیر المومنین علیه السلام نامیده شده است؟ آن حضرت پاسخ دادند زیرا خدای متعال ایشانرا به این عنوان ملقب کردند و کرارا خود پیامبر خدا صلی الله علیه و آله هم امام علی علیه السلام را به این لقب خوانده اند.

با نگاهی به مواضع متناقض مولوی عبد الحمید در دستکم دو دهه ی اخیر او، بهتر می توان این فراز و فرودهای مهمترین چهره ی اهل سنت ایران را شناخت آنگاه که در اعتراضات 88 در مواردی سمت معترضان را می گرفت اما همزمان با محمود احمدی نژاد « رئیس جمهور سابق ایران »هم روابط حسنه ای داشت ، در انتخابات ریاست جمهوری 92 و 96 هم با اصولگرایان و هم با اصلاح طلبان ایرانی کم و بیش همزمان همراهی داشت و در انتخابات 1400 رسما از سید ابراهیم رئیسی کاندیدای نظام حاکم ایران حمایت کرد.

جدیدترین پرده ی سلسله مواضع متناقض مولوی عبدالحمید حمایت او از گروه سنی های تندروی طالبان در افغانستان بود ، طالبانی که در نقض حقوق زنان این کشور بویژه ممانعت از به مدرسه رفتن دختران آبرویی برای اسلام در دنیا باقی نگذاشتند.

اما از سوی دیگر حمایت از جنبش زن زندگی آزادی در ایران معمای مواضع متناقض مولوی عبدالحمید را پیچیده تر کرد.