سنی های تندروی طالبان در افغانستان، دور جدیدی از فشارها بر شیعیان هزاره در مناطق مختلف این کشور را آغاز کرده‌اند.
فشارهایی که عامل اصلی آن تبعیض قومی و مذهبی و در راستای سیاست سرکوب و حذف است.
فشارها بر شیعیان هزاره در افغانستان، از زمان تسلط سنی های تندروی طالبان بر این کشور به گونه‌های مختلف ادامه داشته است.
این مردم در بخش‌های مختلف افغانستان از سوی طالبان مجبور به کوچ اجباری شده و در شماری از مناطق زمین‌های اجدادی آنها از سوی نیروهای طالبان اشغال شده است.
می‌توان گفت که سیاست طالبان در قبال شیعیان هزاره افغانستان در یک سال و چند ماه گذشته، روی محورهای غصب زمین، کوچ اجباری، سرکوب و حذف چرخیده است.
این چهار عنصر، ویژگی‌های سیاست بسیاری از حاکمان افغانستان علیه شیعیان هزاره در تایخ معاصر این کشور بوده، اما پس از عبدالرحمان خان، طالبان آن را به شدیدترین نحو اعمال کرده‌اند.
طالبان در دور اول حاکمیت خود نیز علیه شیعیان هزاره موضع سرکوبگرانه داشت و اکنون با وجود شعارهای زیادی مبنی بر تغییر طالبان، سیاست این گروه در قبال هزاره‌های افغانستان هیچ‌گونه تغییری نکرده و تداوم همان رویکرد ۲۰ سال پیش است.
حدود یک هفته از یورش صدها نیروی طالبان به شهرستان حصه دوم بهسود استان میدان وردک می‌گذرد، اما هنوز فشار و ضرب و شتم و شکنجه غیرنظامیان توسط نیروهای طالبان در این شهرستان ادامه دارد.
بر اساس گزارش منابع محلی، طالبان از روزی که به روستاهای «تکه تو» و آبلیس» شهرستان حصه دوم بهسود یورش برده‌اند، دست کم یک نفر را تیرباران کرده‌اند و چندین خانه را آتش زده‌اند.
منابع محلی می‌گویند که بعد از کشته شدن مولوی مهدی مجاهد، نیروهای طالبان یکبار دیگر به شماری از روستاهای شهرستان بلخاب استان سرپل بازگشته‌اند و اقدام به کوچ دادن شماری از خانواده‌ها کرده‌اند.
بر اساس گزارش منابع محلی، نیروهای طالبان در روزهای اخیر وارد روستاهای «دره شاخدار»، «زووج» و «دهن باغ» شده‌اند و خانه‌های ساکنان محل را به پایگاه نظامی تبدیل کرده‌اند.
طالبان گفته‌اند که شماری از نیروهای مقاومتگر قصد دارند که از این منطقه بالای مرکز شهرستان بلخاب حمله کنند و به همین دلیل به این روستاها نیرو فرستاده‌اند.
علاوه بر این، نیروهای طالبان در این روستاها دستور تخلیه مراکز صحی را صادر کرده‌اند تا این مراکز به پایگاه نظامی تبدیل شود.
