استان بدخشان در شمال شرق افغانستان، این روزها شاهد درگیری شدید بین نیروهای جبهه مقاومت ملی و گروه طالبان است؛ درگیریهای که در یک سال اخیر بیسابقه بوده است.
اکنون درگیری بین دو طرف دست کم در سه شهرستان استان بدخشان جریان دارد.
بر اساس گزارش منابع محلی، طالبان هزاران نیرو را در بدخشان مستقر کردهاند و با تمام امکانات و تجهیزات در برابر نیروهای جبهه مقاومت ملی به نبرد ادامه میدهند.
استان بدخشان که هم مرز با کشورهای تاجیکستان، پاکستان و چین است، برای طالبان از اهمیت ویژه ای برخوردار است و بسیاری از مقام های ارشد این گروه در یک سال گذشته مرتب به این استان سفر کردهاند.
جبهه مقاومت ملی افغانستان نیز در بدخشان از نفوذ و وقدرت ویژه برخوردار است و این استان یکی از پایگاههای اصلی این جبهه به شمار میرود.
در یک سال گذشته، تمرکز جبهه مقاومت و مرکز اصلی درگیری استان پنجشیر بود، اما اکنون درگیریها در پنجشیر تا حدودی فروکش کرده و کم کم به استانهای شمال افغانستان کشانده شده است.
از زمان تسلط طالبان بر افغانستان، مقاومت علیه این گروه هر روز رو به گسترش بوده و دامنه جغرافیایی آن در حال توسعه است.
با توجه به سیاستهای سرکوبگرانه طالبان علیه اقوام غیر پشتون، نارضایتیها در برابر این گروه هر روز افزایش مییابد و مردم بیشتر از هر زمانی به مقاومت مسلحانه علیه ظلم و ستم این گروه فکر میکنند.
مقاومت علیه طالبان ابتدا از استان پنجشیر آغاز شد و سپس به استان بغلان، تخار، سرپل و بدخشان گسترش یافت و احتمال دارد که مقاومت علیه طالبان در استانهای دیگر نیز در آینده ی نزدیک آغاز شود.
گسترش دامنه مقاومت به شمال افغانستان که همواره در سیاست افغانستان و به ویژه در جنگ، نقش تعیین کننده و سرنوشت ساز داشته، میتواند سلطه طالبان بر افغانستان را با چالش جدی مواجه کند و کم کم زمینه برای حذف این گروه از رأس قدرت در افغانستان را فراهم کند.
به تازگی اتحادیه اروپا نیز گفته است که اکنون بسیاری در افغانستان به تغییر رژیم در این کشور امیدوار شدهاند و بقای طالبان با پرسشهای جدی مواجه است.
این اظهار نظرها نشان میدهد که اکثریت مردم افغانستان به این باور رسیدهاند که طالبان نمیتواند کشور را اداره کند و حاکمیت این گروه بر سرنوشت مردم نباید ادامه پیدا کند.
بدون تردید، اگر طالبان رویکرد خود را نسبت به نحوه حکومت داری تغییر ندهند، در کوتاه ترین مدت، شاهد قیام عمومی از هر گوشه کشور خواهند بود و در پی آن برای همیشه از صحنه قدرت و سیاست افغانستان حذف خواهند شد.