وضعیت اقتصادی مردم ایران واقعا وخیم است. این موضوع را فقط از درون ایران نمی شونیم بلکه حتی گزارش های بین المللی این وضعیت وخیم را اعلام کرده اند.
بر اساس گزارش ها، درآمد سرانه ملی ایرانی‌ها طی 9 سال گذشته کاهش یافته است.
بر اساس آمارهای بانک جهانی، درآمد سرانه ملی ایران از سال ۱۹۹۵ تا ۲۰۱۳ روند صعودی خوبی را طی کرده و طی این مدت حدود ۶ برابر شده بود. درآمد سرانه ملی ایران در سال ۱۹۹۵ تنها ۱۲۹۰ دلار بوده که این رقم در سال ۲۰۱۳ به ۷۵۳۰ دلار رسید.
بی تردید رشد و یا کاهش درآمد سرانه ملی هر کشور یکی از مهمترین شاخص های رشد اقتصادی و یا رکود اقتصادی محسوب می شود که تابعی از سطح کارآمدی ساز و کار کسب و کار و تولید و بویژه نحوه تعامل با اقتصاد جهانی است.
درآمد سرانه ملی ایران در سال ۲۰۲۰ به ۳۳۷۰ دلار می‌رسد که این رقم کمتر از نصف درآمد سرانه ملی در سال ۲۰۱۳ است. بر این اساس درآمد سرانه ملی ایرانی‌ها به میزان ۵۵ درصد کاهش یافته است.
در رده بندی جهانی نیز شاهد سقوط رتبه ایران از نظر درآمد سرانه ملی طی سالهای فعالیت دولت قبل هستیم. در سال ۲۰۱۳ که فعالیت دولت یازدهم آغاز شد ایران در جایگاه ۸۵ جهان از نظر درآمد سرانه ملی قرار داشت، اما در سال ۲۰۲۰ به رتبه ۱۲۵ سقوط می‌کند که بر این اساس رتبه جهانی ایران از نظر درآمد سرانه ملی طی دوره فعالیت دولت قبل ۴۰ پله نزول داشته است.
سوئیس با درآمد سرانه ملی ۸۲۶۲۰ دلاری در صدر رتبه بندی جهانی قرار گرفته است و لوگزامبورگ با ۸۱۱۱۰ دلار و نروژ با ۷۷۸۸۰ دلار به ترتیب در رتبه‌های دوم و سوم از این نظر قرار گرفته‌اند.
حکومت ایران که نظامی مبتنی بر ولایت مطلقه فقیه است و مستقیما زیر رهبر ایران اداره می شود در پی بالا گرفتن تنش با جامعه جهانی و به دلیل دو مقطع اوج گیری تحریم ها حد فاصل سالهای 2005 تا 2013 و خروج آمریکا از برجام شاهد رکود اقتصادی و بویژه کاهش درآمد سرانه ملی ایرانیان بود که این کاهش همچنان ادامه دارد.
ایران با جمعیتی معادل 85 میلیون نفر که بیش از 90 ٪ آنرا شیعیان تشکیل می دهند از ثروت های خدادادی زیادی برخوردار است که از جمله می توان به معادن و نفت و گاز فراوان این کشور اشاره کرد اما علیرغم این ثروت ها و منابع و نیروی انسانی متخصص و تحصیلکرده، فقر و تورم و گرانی و بیکاری و رکود اقتصادی بیش از دو دهه است که نظام حاکم و مردم این کشور را دچار مشکلات عدیده کرده است.
