تداوم فشار نهادهای امنیتی حکومت ایران به نزديكان آيت الله العظمى شيرازى

یک ماه پس از ممنوعیت خروج آيت الله سيد حسين شيرازی از ایران و بازداشت موقت ایشان در بخش امنیتی فرودگاه تهران، حکومت ایران نه تنها هیچ گونه توضیح روشنی در این خصوص نداده بلکه فشار ها را علیه نزدیکان آیت الله العظمی شیرازی بیشتر کرده.

عموم مؤمنين، مقلدين و دوستداران خاندان مرجعیت شیرازی نسبت به این مسئله معترض هستند.

روحانیون و مراجع تقلید مستقل همواره و در طول تاریخ پشت و پناه مردم بوده اند.

مردم، به ویژه طبقات متدین مخصوصا در عراق و ایران هنگام مواجهه با سختی ها و ظلم حاکمان، به روحانیون بلند پایه و مراجع عظام تقلید پناه برده و نزد ایشان دادخواهی می‌کردند.

سلسله مراجع و علمای خاندان شیرازی چه در جریان نهضت موسوم به تنباکو در ایرانِ عهد ناصرالدین شاه قاجار، چه در جریان انقلاب عراق علیه استعمار انگلیس در سال 1920 موسوم به ثوره العشرین و چه در زمان حاضر همیشه در کنار مردم و پشت و پناه شیعیان و محبین اهل بیت علیهم السلام بوده اند و در دفاع از مبانی حقه تشیع و معارف اهل بیت علیهم السلام پیشتاز.

از این رو خاندان شیرازی همواره از سوی حاکمانِ نظام های سیاسی از گذشته تا کنون مورد آزار و اذیت و تحت تنگنا و فشار قرار داشته و دارند.

به‌عنوان نمونه ممنوع الخروجی آیت الله سید حسین شیرازی فرزند گرامی آیت الله العظمی سید صادق شیرازی و بازداشت موقت ایشان در بخش امنیتی فرودگاه بین المللی تهران که همزمان با سخنرانی پدر ایشان در استقبال از ماه محرم در جمع مبلغان دينى صورت گرفت؛ جلسه‌ای كه سرانجام با قطع برق بيت معظم له در هنگام سخنرانى مواجه شد.

پيش از آن نيز گذرنامه فرزندان خردسال آيت الله سيد احمد شيرازی، دیگر فرزند آیت الله العظمی شیرازی، كه جهت تجديد به سفارت ايران در كويت ارائه شده، توسط مسئولان سفارت باطل شده و از تقديم گذرنامه جديد به ایشان خودداری کردند؛ امری كه موجب سلب هويت رسمي اين كودكان خردسال در آن كشور گرديده است.

بر پایه گزارش منابع اخبار شیعه حدود یک ماه پس از ممنوع الخروجی آيت الله سيد حسين شيرازی هنوز پاسخ و توضیح روشنی در این خصوص از سوی حاكميت داده نشده، امری كه موجب اعتراض عموم مؤمنين، مقلدين و دوستداران خاندان مرجعیت شیرازی گرديده است.

لازم به ذکر است که در سال 1396 شمسی نیز در پی سخنرانی آیت الله سید حسین شیرازی که نظام ولایت فقیه را به نظام فرعون تشبیه کرده بودند ایشان دو هفته توسط دادگاه ویژه روحانیت و دستگاه‌های امنیتی مرتبط، در قم بازداشت شدند.

ايران، داعيه دار حكومت بر پايه احكام اسلامى است؛ اما مخالفين خود را از طيف ها وگروه هاى مختلفِ مخالف يا منتقد، مورد آزار و اذيت قرار داده و به اعدام، زندان، شكنجه ويا ممنوعيت خروج از كشور محكوم می‌کند. تا آنجا كه براساس گزارش سازمان ملل از نقض حقوق بشر در ايران، دست كم در نيمه اول سال 2022 بالغ بر 250 زندانی در این کشور اعدام شدند؛ آماری كه در مقايسه با مدت مشابه سال گذشته، رشدی دو برابری را نشان می‌دهد.

آزادی بیان که اولین و ابتدایی ترین حق شهروندی مخصوصا برای علما و دانشمندان در حکومت‌های مدعی دموکراسی است در کشوری مانند ایران جایی ندارد.

به گَواهی تاریخ، علما و دانشمندان در دوره پهلوی علیه حاکمیت بر منابر و کرسی‌های درس خود سخنرانی می‌کردند یا حتی در قالب انتشار بیانیه‌های تند و آتشین از حکومت انتقاد می‌نمودند. حکومت وقت نیز با توجه به وجود قانون مصونيت قضائیِ مجتهد، مجبور به تحمل سخنان ايشان بود.

قانونی كه به روايت سايت جماران به نقل از آيت الله العظمى شبيری زنجانی در سال 42 و پس از دستگيری آيت الله خمينی موجب آزادی ايشان ونجاتش از حكم اعدام گرديد.

سايت جماران از معظم له اينچنين نقل ميكند كه: آيت الله العظمى شريعتمداری و سه نفر ديگر از علمای وقت، طی نامه ای به قلم آیت الله العظمی شریعتمداری كه به دربار فرستادند بر ضرورت آزادی آيت الله خمينی ومصونيت قضائی علما ودانشمندان همچون مصونيت قضائی نمايندگان مجلس، تاكيد كردند.

امروزه اما، علما، مراجع تقلید مستقل شیعه و متفکران و صاحبنظران نه تنها از هیچگونه مصونیتی برخودار نیستند بلکه به اشکال مختلف مورد هجمه قرار میگیرند، ممنوع الخروج یا ممنوع الورود می‌شوند، در حصر خانگی و تبعید به سر می‌برند و در این بین حاکمیت هیچوقت پاسخگو نبوده!