امیدی نو برای بیماران دیابت نوع یک با استفاده از سلول‌های بنیادی
دو پژوهش ارائه‌شده در نشست علمی انجمن دیابت آمریکا نشان می‌دهند درمان‌های نوین مبتنی بر سلول‌های بنیادی می‌توانند نیاز به انسولین تزریقی را به‌طور چشم‌گیری کاهش دهند.
این روش‌ها، گام بزرگی در مسیر درمان پایدار دیابت نوع یک به شمار می‌روند.
دو مطالعه علمی ارائه‌شده در هشتاد و پنجمین نشست انجمن دیابت آمریکا در شیکاگو، نقطه عطفی در درمان دیابت نوع یک رقم زدند.
به گزارش نیوانگلند ژورنال آو مدیسن، در مطالعه‌ای موسوم به «فوروارد»، از سلول‌های بنیادی تمایز یافته برای ساخت جزایر لوزالمعده استفاده شد که توانستند در بدن 12 بیمار بزرگسال، ترشح طبیعی انسولین را بازگردانند.
این بیماران که به تزریق مداوم انسولین نیاز داشتند، پس از درمان با محصول VX-880، در 10 مورد به‌طور کامل از انسولین تزریقی بی‌نیاز شدند.
همه شرکت‌کنندگان کنترل قند خون مطلوبی پیدا کردند و هیچ عارضه‌ای فراتر از استانداردهای ایمنی مشاهده نشد.
هم‌زمان، مطالعه دیگری در قالب پوستر ویژه، نتایج اولیه استفاده از سلول‌های بنیادی اصلاح‌شده ژنتیکی را به نمایش گذاشت.
پژوهشگران دانشگاه بریتیش کلمبیا اعلام کردند این سلول‌ها، با افزودن هشت ژن محافظ، توانستند در محیط آزمایشگاهی از حمله سیستم ایمنی بدن بگریزند و انسولین تولید کنند.
همچنین یک سازوکار ایمنی برای حذف سلول‌های رشد یافته غیرطبیعی طراحی شده که با داروی رایج گانسیکلوویر فعال می‌شود.
مایکل ریکلز، از دانشگاه پنسیلوانیا، تأکید کرد که بازگرداندن ترشح طبیعی انسولین می‌تواند خطر افت قند خون را کاهش داده و کیفیت زندگی بیماران را بهبود بخشد.
به گفته مارلون پراگنل، از انجمن دیابت آمریکا، این دستاوردها نوید آینده‌ای بدون نیاز به داروهای سرکوب ایمنی را می‌دهند.
این یافته‌ها نشان می‌دهند که درمان دیابت نوع یک با سلول‌های بنیادی، از مرحله تحقیقاتی به مرزهای کاربردی نزدیک شده و می‌تواند افق جدیدی در درمان این بیماری پدید آورد.
